L-Histydyna 100g

L-HISTYDYNA -CO TO JEST?

Histydyna (L-histydyna) jest jednym z 20 aminokwasów tworzących białka naszego organizmu. Te elementy konstrukcyjne są generalnie klasyfikowane jako nieistotne lub niezbędne. Aminokwasy nieistotne to te, które organizm może sam wyprodukować, natomiast aminokwasy egzogenne muszą być pozyskiwane poprzez dietę, ponieważ organizm nie jest w stanie sam wytworzyć ich zapasów.

Histydyna jest niezbędnym aminokwasem. Długoterminowe badanie wykazało, że dorośli, którzy przez długi czas stosują dietę ubogą w histydynę, mogą doświadczać negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak obniżony poziom hemoglobiny (białka przenoszącego tlen w krwinkach czerwonych).

Histydyna jest produkowana przez wątrobę w niewielkich ilościach. Dlatego musi być spożywany w diecie, aby utrzymać niezbędny poziom histydyny w organizmie. Tutaj jest przekształcany w szereg ważnych substancji, takich jak histamina i karnozyna.

FUNKCJE

Histydyna jest niezbędna do wzrostu i naprawy tkanek, produkcji czerwonych krwinek oraz ochrony tkanek przed uszkodzeniem przez promieniowanie i metale ciężkie. Jest to szczególnie potrzebne do tworzenia osłonek mielinowych, czyli warstw otaczających nerwy, które umożliwiają szybszą transmisję sygnałów do mózgu.

Zarówno w badaniach na ludziach, jak i na zwierzętach histydyna działała w utrzymywaniu prawidłowego poziomu hemoglobiny, białka odpowiedzialnego za dostarczanie tlenu z płuc do tkanek organizmu.

Kwas urokanowy, wytwarzany przez histydynę, jest głównym pochłaniaczem promieniowania ultrafioletowego (UV). Chroni to komórki skóry przed uszkodzeniem.

Dodatkowo ulega konwersji do histaminy, cząsteczki przekaźnikowej zaangażowanej w odporność, trawienie i funkcje seksualne.

ZA:

Niezbędny aminokwas

Rozwiązanie HKT stosowane rutynowo w zabiegach chirurgicznych

Przeciwutleniające i przeciwzapalne

Może chronić serce i obniżać ciśnienie krwi

Może obniżyć poziom cukru we krwi

Może pomóc schudnąć

Może pomóc w funkcjonowaniu mózgu

Może chronić skórę

Może zmniejszać skrzepy krwi

PRZECIW:

Do tej pory przeprowadzono bardzo niewiele badań klinicznych

Wysokie dawki suplementów histydyny mogą mieć pewne negatywne skutki

POTENCJALNE KORZYŚCI

1.ZABIEGI CHIRURGICZNE

Histydyna-tryptofan-ketoglutaran (HTK) Bretschneidera jest roztworem buforującym zawierającym histydynę, rutynowo stosowanym do wywołania zatrzymania akcji serca podczas zabiegów chirurgicznych i ochrony mięśnia sercowego przed niedokrwieniem.

Kilka badań klinicznych potwierdza jego skuteczność w zmniejszaniu uszkodzeń spowodowanych niskim poziomem tlenu nie tylko w sercu, ale także w nerkach.

Rozwiązanie stosuje się również do konserwacji narządów dawcy.

2. OCHRONA SERCA

W badaniu obserwacyjnym z udziałem ponad 1100 Afroamerykanów mutacje powodujące podwyższony poziom histydyny wiązały się z mniejszą częstością występowania choroby wieńcowej.

Pochodna histydyny, karnozyna, poprawiła wydajność wysiłkową i jakość życia w badaniu klinicznym na 50 osobach z zastoinową niewydolnością serca.

Uszkodzone serca szczurów (z powodu przywrócenia dopływu krwi po udarze serca) leczonych histydyną wykazywały lepszy powrót do zdrowia. Histydyna prawdopodobnie zmniejszyła reaktywne formy utleniania i pomogła zachować energię (ATP).

U myszy z cukrzycą suplementacja karnozyną obniżyła poziom tłuszczu we krwi i odkładanie się płytki nazębnej w tętnicach.

3. OBNIŻENIE CIŚNIENIA KRWI

Histydyna dietetyczna była związana z niższym ciśnieniem krwi, zwłaszcza w wyższych dawkach, w badaniu na 92 osobach z chorobami serca.

W badaniu na szczurach z podwyższonym ciśnieniem krwi doustna suplementacja histydyną znacznie je obniżyła. Podobnie karnozyna obniżała ciśnienie krwi u otyłych szczurów.

Jest również głównym składnikiem (wraz z β-alaniną) karnozyny, ważnego przeciwutleniacza, który spowalnia postęp wielu chorób zwyrodnieniowych i zmniejsza gromadzenie się płytki nazębnej w tętnicach. Może również pomóc w poprawie wydajności mięśni podczas ćwiczeń o wysokiej intensywności.

4. DZIAŁANIE ANTYOKSYDACYJNE

W badaniu z udziałem 92 otyłych kobiet z niedoborem histydyny suplementacja tego aminokwasu w ciągu 12 tygodni zmniejszyła stres oksydacyjny.

Inne badanie na ponad 400 kobietach wykazało związek między niskim poziomem histydyny a stresem oksydacyjnym. Ponadto otyłe kobiety miały gorszy status antyoksydacyjny, prawdopodobnie z powodu nieprawidłowego metabolizmu histydyny i argininy.

5. DZIAŁANIE PRZECIWZAPALNE

W 2 badaniach na ponad 500 kobietach suplementacja histydyną doprowadziła do zmniejszenia stanu zapalnego poprzez blokowanie wytwarzania zapalnych cytokin.

6. POZIOMY CUKRU WE KRWI

W badaniu klinicznym na 92 otyłych kobietach z zespołem metabolicznym suplementacja histydyną (4 g/dzień przez 12 tygodni) znacząco zmniejszyła insulinooporność.

Badanie obserwacyjne na 88 osobach otyłych wiązało wyższą zawartość histydyny w diecie z niższym poziomem glukozy we krwi na czczo i zwiększoną wrażliwością na insulinę.

U myszy suplementacja histydyną i karnozyną pomogła zapobiegać powikłaniom cukrzycowym.

7. WPŁYW NA FUNKCJE MÓZGOWE

W badaniu klinicznym na 20 osobach z przewlekłym zmęczeniem i zaburzeniami snu suplementacja histydyną przez 2 tygodnie poprawiła uwagę, pamięć i jasność myślenia, jednocześnie zmniejszając zmęczenie.

W innym badaniu z udziałem 25 weteranów I wojny w Zatoce Perskiej leczenie karnozyną poprawiło funkcje poznawcze.

U szczurów suplementacja histydyną poprawiała pamięć krótkotrwałą i chroniła mózg przed uszkodzeniami spowodowanymi zmniejszoną podażą tlenu (niedokrwienie mózgu).

8. WPŁYW NA OTYŁOŚĆ

Badanie obserwacyjne na 88 osobach otyłych wiązało wyższą zawartość histydyny w diecie z obniżonym wskaźnikiem masy ciała (BMI), obwodem talii i ciśnieniem krwi.

Histydyna jest przekształcana w mózgu w histaminę. U szczurów suplementacja histydyną zmniejszyła ich nawyki żywieniowe poprzez jej konwersję do histaminy. W innym badaniu suplementacja histydyną zmniejszyła nie tylko karmienie, ale także gromadzenie tłuszczu.

Jednak w starym badaniu klinicznym histydyna okazała się nieskuteczna jako środek tłumiący apetyt.

9. OCHRONA SKÓRY

Histydyna jest prekursorem kwasu urokanowego, substancji, która gromadzi się w ludzkich komórkach skóry i pochłania promieniowanie UV. W ten sposób kwas urokanowy działa jak „naturalny filtr przeciwsłoneczny”, który może chronić DNA przed działaniem promieni słonecznych

W badaniu klinicznym na 24 osobach z egzemą suplementacja histydyną przez 4 tygodnie znacząco zmniejszyła nasilenie choroby, a 39% pacjentów stwierdziło, że czuje się „znacznie lepiej”.

Dwa badania na myszach wykazały podwyższony poziom kwasu urokanowego na skórze po suplementacji histydyną, co skutkuje zwiększoną ochroną przed promieniowaniem UV.

10. ZAPOBIEGANIE POWSTAWANIU ZAKRZEPÓW KRWI

W badaniu klinicznym na 18 osobach ze zwiększonym tworzeniem się skrzepów krwi (spontaniczna agregacja płytek krwi), suplementacja histydyną przez tydzień zapobiegała powstawaniu zakrzepów krwi. W skutkach prawdopodobnie pośredniczyło działanie metabolitów kwasu arachidonowego.

BADANIA NA KOMÓRKACH I ZWIERZĘTACH

1. CHOROBA WILSONA

Choroba Wilsona jest rzadką chorobą genetyczną, która powoduje nadmierne gromadzenie się miedzi w narządach, zwłaszcza w wątrobie. W badaniu na szczurach dieta zawierająca nadmiar histydyny wypłukuje nadmiar miedzi z wątroby z moczem.

2. NAPADY PADACZKOWE

U szczurów zastrzyki z histydyny zmniejszały nasilenie napadów. Autorzy uważali, że efekt ten wynikał z roli histydyny jako prekursora histaminy, inhibitora drgawek.

OGRANICZENIA I ZASTRZEŻENIA

Przeprowadzono bardzo niewiele badań klinicznych, wiele z nich na małych populacjach. Potrzebne są większe, bardziej solidne badania kliniczne, aby potwierdzić potencjalne korzyści zdrowotne suplementacji histydyny w większości schorzeń.

Ponadto w kilku badaniach połączono histydynę z innymi substancjami, co utrudnia oszacowanie konkretnego wkładu histydyny w obserwowane efekty.

OBJAWY NIEDOBORU

Ponieważ histydyna jest niezbędnym aminokwasem, jej niedobór może powodować szereg szkodliwych skutków. Główne objawy to suche lub łuszczące się zmiany skórne, niedokrwistość, słaby słuch i ogólne złe samopoczucie.

1. STAN ZAPALNY I STRES OKSYDACYJNY

W badaniu na 325 osobach z przewlekłą chorobą nerek niski poziom histydyny we krwi był związany ze stanem zapalnym, stresem oksydacyjnym i zwiększoną śmiertelnością.

Dwa dodatkowe badania na ponad 300 otyłych kobietach wiązały niski poziom histydyny z otyłością, zwiększonym stanem zapalnym i stresem oksydacyjnym.

2. NIEDOKRWISTOŚĆ

Cztery zdrowe osoby dorosłe stosowały dietę wolną od histydyny przez 48 dni, a ich poziom hemoglobiny i innych białek był monitorowany. Wraz z niedoborem histydyny obserwowano z czasem 11% spadek stężenia hemoglobiny, prawdopodobnie prowadzący do anemii.

3. ZMNIEJSZONA FUNKCJA MÓZGU

Badanie kliniczne na 17 osobach wykazało, że niedobór histydyny wpływa na procesy odpowiedzi

4. STAN SKÓRY

W badaniu na 18 osobach z ranami 16 miało znacznie niższy poziom histydyny. Niedobór histydyny może osłabiać skórę, prowadząc do większych ran.

5. LĘK

Niedobór histydyny w diecie myszy powodował zachowanie podobne do lęku, prawdopodobnie z powodu niskiego poziomu histaminy w ich mózgach.

CZYNNIKI KTÓRE ZMNIEJSZAJĄ POZIOM HISTYDYNY

Główną przyczyną niedoboru histydyny jest jej niedobór w diecie, ponieważ organizm nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości tego aminokwasu. Niedobór witaminy B9 (folian, kwas foliowy) powoduje również utratę histydyny przez organizm w wyniku oddawania moczu. Utrzymanie prawidłowego poziomu kwasu foliowego w organizmie jest ważne dla zapobiegania niedoborowi histydyny.

DAWKI STOSOWANE W BADANIACH

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oszacowała, że zalecane spożycie histydyny u dorosłych wynosi 8-12 mg/kg dziennie.

Ponieważ suplementy histydyny nie są zatwierdzone przez FDA dla żadnego schorzenia, nie ma oficjalnej dawki. Użytkownicy i producenci suplementów ustalili nieoficjalne dawki oparte na próbach i błędach. Porozmawiaj z lekarzem, czy suplementacja histydyną może być przydatna jako podejście uzupełniające w twoim przypadku i jaką dawkę należy przyjąć.

Dawki do 4 g/dobę nie powodowały niepożądanych skutków ubocznych w badaniach klinicznych