Agmagala Neurofluid 30ml | Agmatyna Polygala tenuifolia Lit

AGMAGALA NEUROFLUID

NATURAL NMDA ANTAGONISM

Skład: Polygala Tenuifolia 100:1 ekstrakt 20% saponin, Siarczan agmatyny, orotan litu.

Skład ilościowy: 0,5ml roztworu (1 objętość kroplomierza) zawiera: 40mg ekstraktu 100:1 z Polygala tenuifolia stand. 20% saponin, 80mg siarczanu agmatyny, 6mg orotanu litu.

Pozostałe składniki: naturalny nośnik, naturalna mieszanka aromatyczna.

POLYGALA TENUIFOLIA - DZIAŁANIE NA UKŁAD GLUTAMINERGICZNY

Badania na gryzoniach sugerują, że Polygala tenuifolia jest podobna pod względem mechanizmu i skuteczności do ketaminy, która oddziałuje z kwasem N-metylo-D-asparaginowym i jego receptorami. Badania na gryzoniach oceniające właściwości przeciwamnezyjne i adaptogenne Polygala tenuifolia sugerują, że zioło może zwiększać poziom związków odpowiedzialnych za wzrost mózgu, takich jak czynnik wzrostu nerwów (NGF) i neurotroficzny czynnik pochodzenia mózgowego (BDNF).

W badaniach oceniających śmierć neuronów wywołaną przez NMDA, ekstrakt z korzenia Polygala tenuifolia wykazał działanie ochronne w zakresie stężeń od 50 ng/ml do 5 μg/ml w komórkach ziarnistych móżdżku. W stężeniu 500 ng/ml zmniejszał również indukowane przez NMDA uwalnianie glutaminianu, co łagodziło ekscytotoksyczność indukowaną glutaminianem.

Wniosek: Polygala tenuifolia wydaje się hamować ekscytotoksyczność indukowaną przez NMDA w bardzo niskich stężeniach in vitro.

Działanie przeciwdepresyjne ekstraktu Polygala tenuifolia (0,1 mg / kg doustnie u myszy) zostaje zniesione, gdy AMPA jest zablokowany. Wiadomo, że występuje to w przypadku każdego środka przeciwdepresyjnego, który działa poprzez antagonizm NMDA, takiego jak ketamina lub MGS0039. Ponieważ blokada AMPA nie zapobiega działaniu monoaminergicznych leków przeciwdepresyjnych, sugeruje to, że wpływ Polygala tenuifolia na depresję jest pośredniczony przez działanie antyglutaminergiczne. Jednak w przeciwieństwie do ketaminy, Polygala tenuifolia nie aktywuje hipokampa mTOR w neuronach, co może odgrywać rolę w działaniu przeciwdepresyjnym antagonistów NMDA.

Podobne działanie przeciwdepresyjne zaobserwowano u szczurów, którym podawano czystą 3,6'-disinapoilosacharozę (DISS) w dawkach doustnych 5-20 mg/kg. W tym przypadku 10-20 mg/kg DISS było tak samo silne jak 10 mg/kg fluoksetyny, co sugeruje, że DISS jest składnikiem aktywnym.

Wniosek: Wydaje się również, że AMPA bierze udział w szybkim działaniu przeciwdepresyjnym Polygala tenuifolia, a blokowanie AMPA blokuje działanie przeciwdepresyjne, w którym pośredniczy hamowanie NMDA. Efekty te mogą być spowodowane zawartością DISS w Polygala tenuifolia.

SIARCZAN AGMATYNY - DZIAŁANIE NA UKŁAD GLUTAMINERGICZNY

Agmatyna ma powinowactwo do receptorów NMDA (wartość IC50 w zakresie 100-300 μM), ponieważ grupa guanidynowa agmatyny oddziałuje z porami kanału NMDA i odnotowano, że wiąże się z obydwoma miejscami wiązania MK-801 i miejsce wiązania poliaminy (Ki 15 μM), ale nie miejsca wiązania glutaminianu ani glicyny. Ponieważ agmatyna nie ma zdolności do aktywacji receptora do 100 μM  i może wypierać MK-801, który jest niekonkurencyjnym antagonistą i blokerem kanałów receptora NMDA. Chociaż istnieją dowody na hamowanie receptora i ochronę przed neurotoksycznymi stresorami, które sygnalizują przez receptor NMDA, ale te, które działają na ten sam szlak sygnałowy, ale omijają receptor (kalcimycyna i staurosporyna) są nienaruszone.

Receptory kainianowe i AMPA są w większości nienaruszone, a stężenie 3000 μM hamuje tylko 15-20% aktywności, a cztery heterodimery (ε1ζ1 do ε4ζ1) są w równym stopniu hamowane przez agmatynę.

Wiązanie agmatyny z miejscem wiązania poliaminy jest w stanie hamować sygnalizację NMDA z innych poliamin, takich jak spermidyna, od sygnalizacji przez receptor poprzez hamowanie kompetycyjne. Może to również rozciągać się na histaminę, o której sądzi się, że wiąże się z miejscem wiązania poliaminy (nie w pełni potwierdzone, ale może być miejscem unikalnym), które agmatyna może antagonizować.

Wniosek: Agmatyna wiąże się z dwoma miejscami receptora NMDA (żadne z nich nie wiąże się z glutaminianem) i działa jako niekonkurencyjny inhibitor. Może kompetycyjnie hamować aktywację receptora przez poliaminy, a hamowanie receptorów NMDA nie rozciąga się na pozostałe dwa receptory glutaminergiczne (AMPA i kainat)

Ze względu na rolę agmatyny jako inhibitora NMDA, wykazuje działanie ochronne przeciwko ekscytotoksyczności glutaminianu (19-51% redukcja cytotoksyczności przy 10-1000 µM) i ekscytotoksyczności NMDA o podobnej sile (46% przy 1000 µM).

Stwierdzono, że niższe stężenia agmatyny (1-10 µM agmatyny) są bioaktywne, łagodząc redukcję katecholamin obserwowaną podczas ekscytotoksyczności glutaminianu 

Te efekty ochronne in vitro przy 1000 µM są porównywalne z 1000 µM dezypraminy i 20 µM MK-801.

Wydaje się, że hamowanie NMDA występuje in vivo po dordzeniowych lub dooponowych wstrzyknięciach niskiej dawki agmatyny.

Wniosek: Wydaje się być neuroprotekcyjny przed ekscytotoksycznością (od glutaminianu i NMDA) prawdopodobnie z powodu blokowania receptora, przez który przekazują, receptora NMDA. Zostało to zauważone w żywych systemach po standardowym dawkowaniu i chociaż jego maksymalna siła jest w bardzo wysokim stężeniu prawdopodobnie nieosiągalnym za pomocą suplementacji, wydaje się być aktywna nawet w stężeniach fizjologicznych.

Uważa się, że interakcje agmatyny z receptorami NMDA w sposób hamujący odgrywają rolę w uzależnieniu od alkoholu i kokainy oraz ogólnej neuroprotekcji przed ekscytotoksycznością za pośrednictwem receptora NMDA. Niektóre efekty przeciwdepresyjne (ostatecznie wpływające na sygnalizację potasową i wapniową) mogą być również powiązane z antagonizmem receptora NMDA.

Wniosek: Wydaje się, że inhibicja NMDA jest poszukiwana głównie ze względu na właściwości przeciwuzależnieniowe i neuroprotekcyjne, przy czym te ostatnie odnoszą się głównie do toksyn pobudzających (takich jak nadmierne stosowanie glutaminianu lub stymulantów)

DZIAŁANIE SYNERGISTYCZNE LITU I AGMATYNY

Zarówno agmatyna, jak i lit modulują różne efekty poprzez interakcję z receptorem NMDA, dlatego zbadano synergistyczne działanie przeciwdepresyjne agmatyny z litem w teście pływania siłowego na myszach. Również próbowano się dowiedzieć, czy taki efekt jest spowodowany interakcją z receptorem NMDA. W badaniu stwierdzono, że podanie silnej dawki litu (30 mg/kg) znacznie skróciło czas bezruchu. Ponadto, gdy subskuteczna dawka agmatyny (0,01 mg/kg) była podawana jednocześnie z subefektywną dawką litu (3 mg/kg), wzmacniało to działanie antydepresyjne podobne do subskutecznej dawki litu. W celu zaangażowania receptora NMDA w taki efekt, podano antagonistę receptora NMDA MK-801 (0,05 mg/kg) z kombinacją subskutecznej dawki litu (3 mg/kg) i agmatyny (0,001 mg/kg). Zaobserwowano istotne działanie przeciwdepresyjne. Ponadto, gdy podano mniej skuteczną dawkę (50 i 75 mg/kg) NMDA hamował synergistyczny efekt agmatyny (0,01 mg/kg) z litem (3 mg/kg). Odkrycie pokazuje, że agmatyna ma działanie synergistyczne z litem, w którym pośredniczy szlak receptora NMDA.

Wniosek: Agmatyna i lit oddziałowują synergistycznie z receptorami NMDA, które ma działanie przeciwdepresyjne.

PRODUKT DO ZASTOSOWAŃ ZEWNĘTRZNYCH.