Rhodiola rosea Salidrozyd 98% ekstrakt 1 gram

Salidrozyd to glikozyd fenylopropanoidowy wyizolowany z rośliny Rhodiolarosea L. Wykazano, że Sal odgrywał ochronną rolę w niedokrwiennym mięśniu sercowym, pośrednicząc w szlaku sygnałowym PI3K / Akt, zmniejszając apoptozę kardiomiocytów, zwiększając ekspresję białek Bcl-2 i p-Akt oraz zmniejszając ekspresję Bax i kaspazy-3.

W farmakokinetyce p-tyrosol (aglikon salidrozydu) został zidentyfikowany jako metabolit w osoczu szczurów leczonych salidrozydem, a salidrozyd został wykryty w tkance mózgowej.17-19 Niektóre badania wykazały, że salidrozyd ma różne efekty farmakologiczne, takie jak działanie przeciw AD, przeciw PD, przeciw udarowi, chorobie Huntingtona (HD), przeciw TBI, przeciwdepresyjnym, przeciwnowotworowym, przeciw Coxsackie, odmładzającym, przeciwcukrzycowym, kardioprotekcyjnym, naczynioprotekcyjnym i hepatoprotekcyjnym , a także poprawia funkcje poznawcze, leczy uzależnienia i zapobiega padaczce w szerokim terapeutycznym oknie czasowym.19–32

Ostatnio przeprowadzono coraz większą liczbę badań nad neuroprotekcyjnym działaniem salidrozydu (ryc. 2); jednakże ani eksperymenty in vivo, ani in vitro nie zostały dokładnie zbadane.

BADANIA NAUKOWE

W 2008 roku chińska grupa odkryła, że ​​salidrozyd aktywuje hamującą nowotwór kinazę AMPK. Wkrótce potem holenderska grupa kierowana przez Freda Wieganta z Uniwersytetu w Utrechcie odkryła, że ​​wyciągi z R. rosea (10–25 µg / ml) mogą przedłużyć żywotność C. elegans poprzez aktywację supresyjnego czynnika transkrypcyjnego FOXO, który ostatecznie aktywuje Gen Hsp16. Ponieważ wiadomo, że AMPK aktywuje FOXO, najprawdopodobniej głównym składnikiem tego ekstraktu przedłużającym życie jest salidroside. Co jednak ciekawe, polska grupa w Warszawie odkryła, że ​​salidrozyd blokuje angiogenezę wywołaną przez nowotwór, o której wiadomo, że wymaga zarówno PAK1, jak i AMPK. Ponieważ aktywacja AMPK przez sam salidrozyd nie mogła zablokować angiogenezy, odkrycie to wyraźnie wskazuje, że salidrozyd musi inaktywować PAK1, a także aktywować AMPK, podobnie jak kilkanaście naturalnych związków blokujących PAK1, takich jak CAPE, kurkumina, berberyna, emodyna, apigenina, resweratrol i kapsaicyna / kapsiat, a także syntetyczne blokery PAK1, takie jak metformina, OSU-03012 i GW2974.

1. Choroba Alzheimera

AD, najczęstsze postępujące zaburzenie neurodegeneracyjne, klinicznie charakteryzuje się zaburzeniami poznawczymi, dysfunkcją pamięci i zaburzeniami zachowania u osób starszych. AD dotyka około 36 milionów ludzi na całym świecie i oczekuje się, że liczba ta prawie się podwoi w ciągu następnych 20 lat.33,34 Najczęściej stosowaną opcją leczenia jest farmakoterapia. Obecnie tylko niewielka liczba leków została zarejestrowana w praktyce klinicznej, takich jak donepezil, rywastygmina, galantamina, memantyna i wyciąg z chińskich ziół huperzine A.35,36 Dodatkowe badania tradycyjnej medycyny chińskiej wykazały, że salidrozyd wywiera obiecujące działanie na leczenie AD.

W ostatnich latach coraz więcej dowodów sugeruje, że Aβ odgrywa ważną rolę w dysfunkcji neuronów i śmierci komórek.37 Zatem choroba indukowana przez Aβ jest ważnym przedmiotem badań w badaniu początku i progresji choroby Alzheimera. Badanie in vitro na liniach komórkowych AD PC12 indukowanych Aβ1–42 wykazało, że salidrozyd zmniejszył cytotoksyczność, osłabił akumulację reaktywnych form tlenu (RFT) i zmniejszył wewnątrzkomórkowy dialdehyd malonowy poprzez aktywację enzymów przeciwutleniających w sposób zależny od dawki po 3 h preinkubacji z salidrozyd (1, 5, 10 i 50 mg / ml) .38 Ponadto wykazano, że wstępne traktowanie salidrozydem (10, 50 i 100 μM) znacząco hamuje stres oksydacyjny i apoptozę w komórkach SH-SY5Y indukowanych przez Aβ25–35 w w sposób zależny od stężenia in vitro poprzez zwiększenie aktywności enzymów antyoksydacyjnych, modulowanie ekspresji białek związanej z apoptozą i przywracanie anomalii w potencjale błony mitochondrialnej (MMP) i produkcji RFT39. Ponadto stwierdzono, że salidrozyd (5, 100 i 200 μM) zmniejszył poziom Aβ w neuronach pierwszorzędowych inkubowanych z Aβ1–42 poprzez sygnalizację PI3K / Akt / mTOR.40 Salidroside (2, 6 i 20 μM) również poprawił zarówno długowieczność, jak i aktywność lokomotoryczną Drosophila transgenicznej Tao w Zależny od dawki. Badania te ujawniły, że ochronne działanie salidrozydu było spowodowane zwiększeniem całkowitego p-GSK3β i obniżeniem poziomu p-tau. 40,41

Oprócz modelu AD indukowanego przez Aβ, streptozotocyna (STZ), d-galaktoza, glutaminian, H2O2 i niedotlenienie są również używane do naśladowania AD w badaniach. Poprzednie badanie ujawniło, że bezpośrednia inkubacja z salidrozydem (1 mM) wykazywała neuroprotekcyjny wpływ na aktywne nerwowe komórki macierzyste (NSC) u szczurów z AD wywołaną STZ poprzez zmiatanie RFT, poprawiając proliferację i różnicowanie NSC in vitro.42 W niedawnym badaniu, Gao i wsp.43 wykazali, że salidrozyd łagodził deficyty poznawcze wywołane przez d-galaktozę u szczurów przy podawaniu salidrozydu (20 i 40 mg / kg) raz dziennie przez 28 dni. Stwierdzono, że mechanizm zaangażowany w ten efekt był ściśle związany z przeciwzapalnym zapaleniem nerwów i apoptozą, poprzez pośredniczenie w poziomie cytokin zapalnych i czynnikach apoptozy poprzez szlak SIRT1 / NF-κB. Ponadto salidrozyd hamował nadmierny wzrost Ca2 + i uwalnianie zapasów wapnia w komórkach PC12 spowodowane przez ekscytotoksyczne uszkodzenie glutaminianu w dawkach 10−7, 10−6 i 10−5 mol / l.20. Dalsze badanie wykazało, że salidroside ( 120 i 240 μM) również chroniły pierwotne neurony hipokampu przed apoptozą wywołaną glutaminianem poprzez stymulację p-Akt in vitro.44 Inne badanie wykazało, że salidrozyd (1–100 μM) reguluje MMP, hamuje uwalnianie mitochondrialnych cytc do cytozolu i osłabia aktywację kaspazy. poprzez ścieżkę apoptozy w komórkach PC12 indukowanych przez H2O2.45 Warto zauważyć, że salidrozyd (200 μM) skutecznie hamował ekspresję BACE1, wytwarzanie Aβ i aktywność β-sekretazy, a także wyzwalał wydzielanie rozpuszczalnego białka prekursora amyloidu w komórkach SH-SY5Y indukowanych hipoksją, co sugeruje że salidrozyd może być przydatny w zapobieganiu i leczeniu AD

2. Choroba Parkinsona

Li i wsp. Oraz Zhang i wsp. Wnieśli znaczący wkład w przeciwdziałanie PD salidrozydu. W ich poprzednich badaniach stwierdzono, że salidrozyd (1–100 μM) hamuje apoptozę, a także osłabia zapaść MMP, kondensację chromatyny i uwalnianie dehydrogenazy mleczanowej, indukowane przez MPP + (500 μM) w komórkach PC12 poprzez NO i Szlak PI3K / Akt.50,51 Dalsze badanie wykazało, że wstępne leczenie salidrozydem (15 i 45 mg / kg) poprawiło zaburzenia zachowania w mysim modelu PD wywołanym przez MPTP przy podawaniu raz dziennie przez 7 kolejnych dni. Badania salidrozydowe łagodziły utratę neuronów dodatnich dla hydroksylazy tyrozynowej w SNpc poprzez zwiększenie poziomu substancji monoaminowych, a obserwowana neuroprotekcja może być związana ze szlakami związanymi z PI3K / Akt / GSK3β i ROS-NO29,52 Niedawno salidroside (25– Stwierdzono również, że 100 μM) znacząco zmniejsza indukowane przez MPP + uszkodzenie neuronów poprzez szlak antyoksydacyjny DJ-1 -Nrf2 w komórkach SH-SY5Y.53 Ponadto wykazano, że salidrozyd (100 μg / ml) może indukować różnicowanie mezenchymalnej łodygi szczura. komórki (MSC) do neurony dopaminergiczne ze zwiększonym uwalnianiem DA.54 Zgłoszono również, że strona salidro chroni pierwotne neurony korowe i komórki SN4741 przed stresem retikulum endoplazmatycznego (ER).

3. Udary

Udar jest obecnie drugą co do częstości przyczyną śmiertelności w praktyce klinicznej i trzecią co do częstości przyczyną niepełnosprawności na świecie, zgodnie z raportem w 2010 r. Do chwili obecnej tkankowy aktywator plazminogenu jest jedynym lekiem zatwierdzonym przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków dla leczeniu udaru niedokrwiennego. Jednak środek ten jest ograniczony przez wąskie terapeutyczne okno czasowe i skutki uboczne. Dlatego pilnie potrzebne są nowe środki neuroprotekcyjne na tę wyniszczającą chorobę.

Zou i wsp. 60 początkowo wykazali, że wstępne leczenie salidrozydem miało działanie neuroprotekcyjne na szczury z globalnym niedokrwieniem mózgu i reperfuzyjnym wpływem. W tym badaniu salidrozyd poprawił oceny nasilenia neurologicznego i zmniejszył stopień obrzęku mózgu przy dawce 12 mg / kg, podczas gdy mechanizm jego działania mógł przyczynić się do zmiatania wolnych rodników. Niedawno odnotowano również, że salidrozyd zmniejszał obrzęk mózgu u szczurów z ogniskowym niedokrwieniem reperfuzyjnym mózgu po wielokrotnym podawaniu salidrozydu w dawce 24 mg / kg przez 7 dni, hamując uwalnianie TNF-α61. Ponadto, leczenie salidrozydem (12 mg / kg) raz dziennie przez 7 kolejnych dni przed operacją zamknięcia tętnicy środkowej mózgu (MCAO) znacznie poprawiło wyniki neurologiczne i zmniejszyło objętość zawału i obrzęku mózgu poprzez odwrócenie zmniejszenia liczby prawidłowych komórek w hipokampie i korze przedczołowej62. wyniki są zgodne z ustaleniami naszego zespołu, podając, że salidrozyd wykazywał stosunkowo silne działanie neuroprotekcyjne przeciw uszkodzeniom spowodowanym niedokrwieniem mózgu wywołanym przez MCAO, co zaobserwowano na podstawie oceny deficytu neurologicznego i obszaru zawału, przy podawaniu raz dziennie przez 1 dzień, 2 dni, i 6 dni (50 mg / kg, rozpoczęcie leczenia 1 h po operacji) lub dwa razy (15 i 30 mg / kg, raz bezpośrednio przed niedokrwieniem mózgu a nd raz po reperfuzji), mechanizmy leżące u podstaw były spowodowane hamowaniem apoptozy (indukcja ekspresji białek Egrs) i napędami dopełniacza w Egrs, podczas gdy salidrozyd był również związany z aktywacją elementu odpowiedzi antyoksydacyjnej Nrf2 / przeciwutleniacz28,63, 64 W niedawnym badaniu salidrozyd (7,5, 20 i 40 mg / kg lub 5–20 μM) istotnie hamował zapalenie i apoptozę, w których pośredniczy RIP140 / czynnik jądrowy (NF) -κB, zmniejszając stosunek ekspresji białek Bax / Bcl -2 i obniżanie poziomu cytokin zapalnych u szczurów MCAO lub komórek SH-SY5Y spowodowanych urazem I / R; co ciekawe, neuroprotekcyjne działanie salidrozydu było porównywalne z klopidogrelem (10 μM) na niedokrwienie mózgu, zarówno in vivo, jak i in vitro.65

Salidroside miał potencjalne zastosowania w chorobie niedokrwiennej mózgu, jak opisano w modelach komórkowych wywołanych przez H2O2, CoCl2, glutaminian, lipopolisacharyd (LPS), hipoglikemię, glukozę i modele komórkowe indukowane wyczerpaniem surowicy in vitro. Poprzednie badanie sugerowało, że salidrozyd wykazywał znaczące działanie neuroprotekcyjne przeciwko apoptozie i martwicy wywołanej przez H2O2 przez działanie przeciwutleniające w pierwotnie hodowanych neuronach korowych szczurów. Poza tym nasz zespół dalej badał zastosowanie indukowanego przez CoCl2 uszkodzenia niedotlenienia w komórkach PC12, wykazując, że efekt salidrozydu obejmował zarówno szlak sygnałowy mTOR, jak i apoptozę związaną z Bax / Bcl-xL, chociaż indukcja Egrs in vitro.28,66 Salidroside (120, 240 i 480 μM) również w sposób zależny od dawki hamował indukowaną przez CoCl2 pierwotną hodowlę korową apoptoza neuronów poprzez wzmocnienie ekspresji HIF-1α, złagodzenie wzrostu poziomu ROS i hamowanie białka NF-κB, odpowiednio. Ponadto nasz zespół odkrył, że salidrozyd (70–300 μM) reguluje indukowaną przez LPS migrację w komórkach BV2 poprzez aktywację NF-κB, blokowanie poziomów p-MAPK (JNK, p38 i ERK1 / 2) oraz degradująca kinaza B związana z tropomiozyną (IκBα) .Ponadto kilka badań sugerowało, że salidrozyd (20-320 μg / ml) ma potencjalne zastosowanie lody w chorobie niedokrwiennej mózgu w modelach wywołanych hipoglikemią, glukozą i niedoborem surowicy w komórkach PC12 w sposób zależny od dawki. Ochronne funkcje salidrozydu były głównie związane z osłabieniem cytotoksyczności przez hamowanie apoptozy i wewnątrzkomórkowych ROS produkcja, a także renowacja MMP

4. Funkcje poznawcze

Uczenie się i pamięć odgrywają ważną rolę w inteligencji, podczas gdy upośledzenie uczenia się i pamięci jest częstym objawem zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i zmęczenia w pląsawicy dziecięcej i młodzieńczej. Takie deficyty nie tylko negatywnie wpływają na jakość życia pacjentów, ale są również dużym obciążeniem dla społeczeństwa. W ostatnich latach do leczenia tych objawów stosowano różne produkty naturalne.

Wykazano, że fosforylacja podjednostki receptora insuliny A (pIRA) i SIRT1 współpracowała w celu poprawy funkcji poznawczych poprzez biogenezę mitochondrialną przy wielokrotnym podawaniu salidrozydu (25 mg / kg) u szczurów z hipoksją.18 Salidroside wykazał również działanie ochronne w testach behawioralnych i hipokampie. długotrwałe testy wzmacniające u szczurów z deficytami poznawczymi spowodowanymi przewlekłą hipoperfuzją mózgową, poprzez hamowanie apoptozy przez podawanie salidrozydu (20 mg / kg) raz dziennie przez 34 kolejne dni75. Obserwacje te były zgodne z wynikami innego badania wykazującego że salidrozyd był skuteczny przeciwko zaburzeniom uczenia się i pamięci poprzez stymulację neurogenezy poprzez białko wiążące element odpowiedzi cAMP (CREB) w zakręcie zębatym starzejących się myszy.76 Dalsze badanie wykazało, że doustne podanie salidrozydu łagodziło zaburzenia funkcji poznawczych wywołane zapaleniem stawów w dawce 20 i 40 mg / kg przez kolejne 2 tygodnie, jak obserwowano przy użyciu labiryntu wodnego Morrisa t. Według tego badania salidrozyd znacząco obniżył prozapalne cytokiny poprzez szlak sygnałowy Rho / ROCK / NF-κB.19 Wyniki te były podobne do wyników innego badania, w którym wykazano, że salidrozyd wywierał działanie ochronne przeciwko indukowanym izofluranem zaburzeniom poznawczym w testach behawioralnych po podaniu. w dawkach 60, 120 i 180 mg / kg i sugerowano, że mechanizm leżący u podstaw działania salidrozydu był związany z hamowaniem nadmiernej odpowiedzi zapalnej, zmniejszeniem stresu oksydacyjnego i regulacją układu cholinergicznego77. salidrozyd (50 i 75 mg / kg) podawany raz dziennie przez 21 dni znacznie poprawił zdolność uczenia się i pamięć w modelu szczura z AD, którym wstrzyknięto Aβ1-40, poprzez wywieranie właściwości przeciwutleniających i przeciwzapalnych78. wpływ salidrozydu (20 i 40 mg / kg przez 28 dni) na funkcje poznawcze może być związany z cytokinami zapalnymi i szlakiem sygnałowym SIRT1 / NF-κB.

5. Działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe

Depresja jest poważnym i powszechnym zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się trwałym i powszechnym nastrojem depresyjnym80. Według Światowej Organizacji Zdrowia depresja jest obecnie czwartą najczęstszą przyczyną zachorowalności i drugą powszechną przyczyną niepełnosprawności na świecie. Również ogromna depresja zwiększa ryzyko prób samobójczych i samobójstw.84 Farmakoterapia pozostaje podstawą leczenia depresji. Chociaż obecnie dostępne są różne leki przeciwdepresyjne do leczenia tego zaburzenia, większość z nich potrzebuje dużo czasu, zanim w pełni działają, podczas gdy wiele z nich zwykle powoduje objawy współistniejące i słabą tolerancję 80. wyraźna potrzeba nowych celów i kandydata terapeutycznego o wyższej skuteczności i niższej toksyczności.

Donoszono, że przewlekłe leczenie salidrozydem (20 i 40 mg / kg) wykazywało w testach behawioralnych działanie przeciwdepresyjne u szczurów po bulbektomii węchowej, a aktywność salidrozydu była porównywalna z amitryptyliną (10 mg / kg). badanie wykazało również, że działanie przeciwdepresyjne salidrozydu może być skorelowane z jego działaniem przeciwzapalnym i regulacją aktywności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) poprzez cofanie nieprawidłowości ER26. podobne zachowania u myszy wywołanych LPS w dawce 12 i 24 mg / kg raz dziennie przez 5 kolejnych dni, a wyniki wskazują również, że mechanizm przeciwdepresyjny salidrozydu był powiązany z neurotroficznym czynnikiem pochodzenia mózgowego / kinazą B związaną z tropomiozyną ( BDNF / TrκB) poprzez zwiększenie neuroprzekaźników i zmniejszenie prozapalnych cytokin. Co ważniejsze, Palmeri i wsp. zaobserwowali, że ostre podanie sal idrozyd (25 mg / kg) wykazywał działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe z wysoką skutecznością terapeutyczną i niskim spektrum działań niepożądanych u myszy. 

6. Łagodzenie urazowego uszkodzenia mózgu

Leczenie salidrozydem prowadziło również do lepszych wyników behawioralnych w przypadku urazowego uszkodzenia mózgu wywołanego kontuzją (TBI) u myszy w dawce 20 i 50 mg / kg poprzez hamowanie apoptozy, w której pośredniczy szlak sygnałowy PI3K / Akt.22 Ponadto wykazano, że salidroside ( 5–100 μg / ml) sprzyjały różnicowaniu komórek MSC D1 poprzez pośredniczenie w szlaku sygnałowym Notch i BMP.

7. Efekt przeciw chorobie Huntingtona

W przypadku nicieni N2, HA759 i AM141 Xiao i wsp. 24 zaobserwowali, że salidrozyd (50–200 µM) wykazuje działanie neuroprotekcyjne poprzez szlak stresu oksydacyjnego przeciwko toksyczności poliQ, co sugeruje, że salidrozyd może służyć jako przydatny środek przeciw HD.

8. Efekt przeciwdziałający uzależnieniu

Poinformowano, że leczenie samców myszy CD-1 0,2 mg / kg salidrozydu obniżyło właściwości satysfakcjonujące i zapobiegło nawrotowi nikotyny.23 Te odkrycia stanowią podstawę eksperymentalną do dalszych badań nad salidrozydem jako lekiem na odstawienie z uzależnienia od nikotyny.

9. Działanie przeciwpadaczkowe

Si i wsp31 badali wpływ salidrozydu (25 i 50 mg / kg) na SE indukowany kwasem kainowym u myszy C57BL / 6 i odkryli, że wstępne leczenie salidrozydem tylko raz znacząco zwiększyło opóźnienie epilepsji i zmniejszyło częstość występowania epilepsji poprzez hamowanie utleniania. naprężenie. Co więcej, szlak sygnałowy AMPK / SIRT1 / FoxO1 jest prawdopodobnie aktywowany przez salidroside.

SUPLEMENT DIETY

Ekstrakt z Rhodiola rosea standaryzowany na zawartość 98% salidrozydu.

SPOSÓB UŻYCIA: 1 MIARKA 2-3 RAZY DZIENNIE

1płaska miarka (0,05ml) odpowiada ok. 10mg salidrozydu.

Opakowanie zawiera ok.100 sugerowanych procji

Informacje o alergenach: Produkt nie jest alergenem, jednak przy pierwszym spożyciu należy zachowac ostrożność. Produkt odpowiedni dla wegan.

PRZECHOWYWANIE I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Nie stosować podczas ciązy i laktacji. Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Chronić przed bezpośrednim światłem słonecznym. Nie należy przekraczać zalecanej dziennej porcji do spożycia.

Suplementy diety nie zastąpią zbalansowanej diety i zdrowego stylu życia.