Meadow Mushroom (Agaricus campestris) | Pieczarka łąkowa 50g

AGARICUS CAMPESTRIS - CO TO JEST?

Agaricus campestris to biały, mięsisty grzyb, który jest bardzo podobny do szeroko spożywanego i uprawianego pieczarki – Agaricus bisporus. Agaricus campestris jest dobrze znany i szeroko rozpowszechniony na całym świecie; chociaż z powodu utraty siedlisk i zabiegów chemicznych jego obecność może być teraz mniej powszechna. Grzyb ten jest również znany jako grzyb polny lub w Ameryce Północnej grzyb łąkowy. Wcześniej „prawdziwe grzyby”, obecnie znane jako gatunek Agaricus, nazywano Psalliota. Psalliota to greckie odniesienie do ich pierścieni macierzystych, a Psalliota campestris była popularnym synonimem grzyba polnego Agaricus campestris. Inne synonimy to Psalliota campestris (L.) Quél., Pratella campestris, Psalliota flocculosa Rea i var. campestris.

POTENCJALNE KORZYŚCI

Wyciągi z Agaricus campestris są opisywane jako stosowane w kosmetyce (nazywane Psalliota campestris), w szczególności ze względu na właściwości kondycjonujące skórę. Co ciekawe, opisano je jako bioindykator śladowych stężeń srebra w pożywce wzrostowej; ponadto pieczarka łąkowa może mieć potencjał do wykorzystania w odkażaniu gleby po narażeniu środowiska na olej silnikowy. Wymagane są dalsze badania, ale mogą one zapewnić nowe właściwości grzybom, aw szczególności temu rodzajowi lub gatunkowi, w oczyszczaniu środowiska zadania.

Rodzaj Agaricus obejmuje niektóre gatunki grzybów, o których doniesiono, że mają wiele korzyści leczniczych. Już w latach pięćdziesiątych XX wieku Agaricus campestris miał pozytywne skutki w Kalkucie w leczeniu duru brzusznego. Od tego czasu dalsze prace zidentyfikowały inne potencjalne korzyści terapeutyczne, w tym jako przeciwutleniacz, grzyb cytotoksyczny, regulator glukozy we krwi i środek przeciwutleniający -mikrobowy. Z żywieniowego punktu widzenia skład kwasów tłuszczowych w owocniku wykazał, że dominującym kwasem tłuszczowym był kwas linolowy. Kwas linolowy jest niezbędnym kwasem tłuszczowym niezbędnym jako składnik diety człowieka.

1. DZIAŁANIE ANTYOKSYDACYJNE

Stres oksydacyjny i uszkodzenia mogą prowadzić do postępu chorób, takich jak rak. Nadtlenek wodoru jest jednym z najbardziej agresywnych wolnych rodników, które mogą powodować uszkodzenia komórek, a Agaricus campestris wykazano, że w obecności nadtlenku wodoru zmniejsza uszkodzenia i śmierć komórek, na które był narażony. Zapewnienie ważnej naturalnej możliwości dla ochrony przed uszkodzeniami oksydacyjnymi.

2. DZIAŁANIE PRZECIWNOWOTWOROWE

Cytotoksyczne działanie Agaricus campestris oceniano przy użyciu komórek raka krtani (HEp-2) i raka piersi (MCF-7). Gdy związki ekstrahowano przy użyciu heksanu jako rozpuszczalnika, zaobserwowano potencjał cytotoksyczny wskazujący na jego zdolność do powodowania śmierci komórek w tych liniach nowotworowych in vitro.

3. CUKRZYCA

Wczesne badania dotyczące uwalniania insuliny z komórek wysepek trzustkowych szczura pokazują, że Agaricus campestris stymulował uwalnianie wydzielin regulujących poziom glukozy we krwi, działając przeciwstawnie – insulina i glukagon. Insulina i glukagon odpowiednio zmniejszają i zwiększają poziom glukozy we krwi. Podawanie Agaricus campestris modelowi myszy z cukrzycą zarówno w wodzie pitnej, jak iw diecie doprowadziło do zmniejszenia wywołanej hiperglikemii. Do 12 dnia poziomy były bardzo podobne do tych u myszy kontrolnych bez cukrzycy. Dawka wynosiła 62,5 g/kg diety i 2,5 g/l zamiast wody pitnej. Wychwyt i metabolizm glukozy jest zaburzony w cukrzycy, a in vitro Agaricus campestris zwiększał zarówno pobieranie glukozy, jak i stymulował konwersję do glikogenu (glukogeneza). Wyniki przy użyciu samego Agaricus campestris nie różniły się od tych, gdy Agaricus campestris podawano w połączeniu z insuliną.

4. DZIAŁANIE PRZECIWDROBNOUSTROJOWE

Oporność drobnoustrojów patologicznych na antybiotyki wymaga leczenia alternatywnego. Pochodzący z metanolu ekstrakt z Agaricus campestris zbadano pod kątem jego aktywności przeciwdrobnoustrojowej. Badanie wykazało hamowanie wzrostu Bacillus subtilis, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa i Candida albicans. Inne badanie potwierdziło, że dziki Agaricus campestris wykazał hamowanie wzrostu Gram-dodatniej bakterii Clostridium perfringens pochodzącej z żywności.