Lion's Mane ekstrakt 20% β-glucan | Soplówka jeżowata

LION'S MANE MUSHROOM - CO TO JEST?

Lwia grzywa to grzyb jadalny o właściwościach leczniczych. Grzyb ten znany jest pod wieloma innymi nazwami, w tym grzybem jeżowym, grzybem małpim, głową niedźwiedzia, brodą starca, yamabushitake (japoński), houtou (chiński) i Hericium erinaceus (jej łacińska nazwa naukowa).

Od wieków był stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej i japońskiej. Jest również powszechnie spożywany w wielu innych krajach azjatyckich, takich jak Korea i Indie.

Poza witaminami i minerałami, Lion’s Mane zawiera również niektóre specyficzne związki, takie jak hericeryny, erinacyny, erinaceolaktony oraz specyficzne glikoproteiny i polisacharydy.

Składniki i ekstrakty z Lion’s Mane mają udowodnione działanie antybiotyczne, przeciwnowotworowe, neuroprotekcyjne, obniżające poziom tłuszczu i glukozy. Grzyb ten chroni również przed wrzodami żołądka, poprawia stany lękowe, funkcje poznawcze i depresję oraz działa przeciwzmęczeniowo i przeciwstarzeniowo.

Wszystkie te korzystne efekty opierają się na trzech ważnych właściwościach tego grzyba: zmniejsza stany zapalne, działa jako przeciwutleniacz i stymuluje układ odpornościowy.

MECHANIZMY W BADANIACH KOMÓRKOWYCH

Lion's Mane może zarówno zwiększać, jak i zmniejszać cytokiny prozapalne w zależności od kontekstu.

W badaniach komórkowych, w różnych warunkach, lwia grzywa:

Zwiększony i zmniejszony TNF.

Zwiększona i zmniejszona IL-1beta.

Zwiększony i zmniejszony NF-κB.

Zwiększone i obniżone NO.

Podwyższony IL-12, IFN-γ i aktywowane komórki NK.

Zmniejszone IL-6 i IL-8.

Zwiększona IL-10.

Zwiększone iNOS, LXA4, PPAR alfa, HSP70 , CAT, GSH-Px i GSH.

Zwiększony i zmniejszony AP-1.

Zwiększony i zmniejszony SOD.

Zwiększony czynnik wzrostu nerwów (NGF).

Zmniejszone VEGF, COX-2, 5-LOX, BAX, TLR4, JNK, MDA], PGE2, p38 MAPK i CHOP.

Zmniejszono MMP-9 i ICAM-1

POTENCJALNE KORZYŚCI

1) FUNKCJA MÓZGU

U japońskich mężczyzn i kobiet w wieku od 50 do 80 lat, u których zdiagnozowano łagodne zaburzenia poznawcze, lwia grzywa poprawiła funkcje poznawcze. Jednak funkcje poznawcze ponownie się pogorszyły po zakończeniu leczenia, dlatego może być konieczne ciągłe przyjmowanie.

W badaniu myszy z chorobami neurodegeneracyjnymi lwia grzywa poprawiła zarówno pamięć, jak i funkcje poznawcze.

Badania choroby Alzheimera

Lwia grzywa działa przeciw demencji w mysim modelu choroby Alzheimera oraz u osób z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi.

Poziom acetylocholiny (ACh), substancji chemicznej, która pomaga komórkom nerwowym w komunikacji, zwykle spada wraz z wiekiem. Jednak w chorobach takich jak choroba Alzheimera poziom acetylocholiny może spaść nawet o 90 procent. Wiele leków stosowanych obecnie w leczeniu tej choroby zwiększa poziom acetylocholiny.

W mysim modelu choroby Alzheimera grzywa lwa poprawiła funkcje poznawcze i funkcję układu cholinergicznego mózgu. Zwiększał stężenie zarówno acetylocholiny, jak i acetylotransferazy choliny (ChAT, enzymu wytwarzającego acetylocholinę) we krwi i podwzgórzu.

U myszy z chorobą Alzheimera grzywa lwa zapobiega utracie przestrzennej pamięci krótkotrwałej i rozpoznawania wzrokowego.

W podobnych warunkach, lwia grzywa zmniejszała obciążenie blaszkami beta-amyloidowymi w mózgu. Blaszka przyczynia się do degradacji mózgu u pacjentów z chorobą Alzheimera.

Wykazano, że składniki lwiej grzywy chronią neurony przed neurotoksycznością wywołaną beta-amyloidem.

Badania choroby Parkinsona

W mysim modelu choroby Parkinsona leczenie lwią grzywą zmniejszyło utratę komórek dopaminergicznych i osłabiło deficyty ruchowe, co sugeruje, że lwia grzywa może spowolnić postęp choroby Parkinsona.

Lwia grzywa nie była jeszcze badana w konkretnym kontekście choroby Alzheimera lub Parkinsona u ludzi, a dowody kliniczne w kontekście funkcji mózgu są bardzo ograniczone. Porozmawiaj ze swoim lekarzem przed użyciem lwiej grzywy i nigdy nie używaj lwiej grzywy zamiast przepisanych leków.

2. NASTRÓJ

W czterotygodniowym badaniu objawy menopauzy, takie jak utrata koncentracji, drażliwość, kołatanie serca i lęk, znacznie się zmniejszyły po leczeniu ekstraktem z Lion's Mane. To złagodzenie objawów poprawiło również jakość snu.

Amycenon, składnik lwiej grzywy, miał działanie przeciwdepresyjne u myszy.

Badania na zwierzętach

3) REGENERACJA NERWÓW

Lwia grzywa poprawiała wzrost i regenerację nerwów w modelach zwierzęcych, zarówno w mózgu, jak iw pozostałej części ciała.

Lwia grzywa sprzyjała również regeneracji nerwów po urazach kończyn u szczurów.

W badaniu komórkowym lwia grzywa promowała produkcję czynnika wzrostu nerwów (NGF).

Efekty te nie zostały jeszcze zbadane u ludzi.

4) UKŁAD ODPORNOŚCIOWY

Związki znalezione w grzywie lwa poprawiają funkcje odpornościowe u myszy. Polisacharyd z grzyba wzmacniał odporność zarówno komórkową, jak i humoralną; autorzy sugerowali, że polisacharyd może regulować aktywność komórek odpornościowych w ścianie jelita.

Polisacharydy soplówki jeżowatej również zwiększały poziom limfocytów T i makrofagów i wydawały się promować aktywność przeciwnowotworową układu odpornościowego u myszy.

W badaniu komórkowym grzywa lwa indukowała również dojrzewanie ludzkich komórek dendrytycznych (komórek odpornościowych prezentujących antygen). Dojrzewanie komórek dendrytycznych jest ważnym procesem w inicjacji i regulacji odpowiedzi immunologicznych.

Infekcja bakteryjna

Lion's Mane może wspierać przeciwbakteryjną odpowiedź immunologiczną. U myszy zakażonych śmiertelną dawką Salmonella typhimurium, Lion’s Mane wydłużyła życie i chroniła przed uszkodzeniem wątroby.

Naukowcy muszą jeszcze przeprowadzić badania kliniczne badające wpływ lwiej grzywy na ludzki układ odpornościowy.

5) BLIZNY

U szczurów rany leczone ekstraktem z grzywy lwa pozostawiały mniej blizn i zawierały więcej kolagenu, ale wynik ten nie został jeszcze powtórzony w innych badaniach 

6) STANY ZAPALNE

U myszy z ostrym zapaleniem jelit lwia grzywa poprawiła objawy i zmniejszyła krwawienie z jelit.

U szczurów z uszkodzeniem mózgu ekstrakty z lwiej grzywy zmniejszały rozmiar urazu i obniżały poziom cytokin zapalnych.

W badaniu na komórkach jeżowiec zwyczajny redukował nadmiar tlenku azotu, prostaglandyn, reaktywnych form tlenu i czynników prozapalnych, takich jak NF-κB.

Markery zapalne nie były jeszcze badane u osób jedzących lwią grzywę lub przyjmujących suplementy z lwiej grzywy.

7) ZDROWIE SERCOWO-NACZYNIOWE I METABOLICZNE

U szczurów karmionych dietą wysokotłuszczową grzywa lwia obniżała poziom cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL, trójglicerydów i fosfolipidów oraz zwiększała poziom cholesterolu HDL.

Podobnie u myszy na diecie wysokotłuszczowej grzywa lwa zmniejszała przyrost masy ciała, masę tłuszczu oraz poziom trójglicerydów we krwi i wątrobie.

U myszy z wyciętymi jajnikami (model menopauzy) lwia grzywa zmniejszała tkankę tłuszczową, całkowity cholesterol i leptynę.

Obserwowany spadek poziomu cholesterolu u zwierząt karmionych lwią grzywą może być związany ze zwiększoną produkcją krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych przez bakterie w jelicie grubym. Inne możliwe czynniki to przyspieszone tempo degradacji cholesterolu do kwasów żółciowych lub zmniejszona zdolność wchłaniania tłuszczu.

W badaniu na komórkach grzywa lwa wywierała również działanie przeciwzapalne na makrofagi i poprawiała markery stanu zapalnego tkanki tłuszczowej związanego z otyłością.

Lwia grzywa nie była badana jako potencjalny środek obniżający poziom cholesterolu u ludzi.

8) POZIOM GLUKOZY WE KRWI I CUKRZYCA

Lwia grzywa obniżyła poziom glukozy we krwi zarówno u myszy zdrowych, jak i myszy z cukrzycą o prawie 50%.

Lwia grzywa zwiększała również tolerancję glukozy u myszy z cukrzycą.

U szczurów z cukrzycą lwia grzywa obniżała poziom glukozy we krwi i zwiększała poziom insuliny.

Ból neuropatii cukrzycowej

U szczurów z bólem związanym z neuropatią cukrzycową lwia grzywa znacznie zwiększyła próg bólu, jednocześnie poprawiając poziom glukozy.

Naukowcy nie zbadali jeszcze, czy lwia grzywa może wpływać na poziom cukru we krwi lub ból związany z neuropatią u osób z cukrzycą.

9) KRĄŻENIE

Ekstrakty alkoholowe z grzywy lwa hamują produkcję nadmiaru komórek naczyń krwionośnych u szczurów. Nadmiar komórek naczyń krwionośnych przyczynia się do miażdżycy.

W badaniu komórkowym związek z grzywy lwa, zwany hericenonem B, hamował agregację płytek krwi u ludzi i królików, co sugeruje możliwą rolę grzywy lwa w zapobieganiu zakrzepom. Na razie nie należy stosować lwiej grzywy w celu powstrzymania krzepnięcia krwi; zalecamy jednak ostrożność w przypadku lwiej grzywy, jeśli bierzesz leki rozrzedzające krew

10) ZDROWIE JELIT

Wyciągi z lwiej grzywy chroniły przed urazami błony śluzowej żołądka wywołanymi alkoholem i wrzodami u szczurów.

Lwia grzywa chroniła również przed zapaleniem błony śluzowej żołądka i zapaleniem jelita grubego, prawdopodobnie poprzez tłumienie cytokin zapalnych i zmniejszanie krwawienia z jelit.

Wzrost H. pylori

Lwia grzywa hamowała wzrost H. pylori w kilku badaniach komórkowych. Ta aktywność nie była badana na modelu zwierzęcym, nie mówiąc już o ludziach

11) CZYNNOŚĆ WĄTROBY

Składnik lwiej grzywy chronił myszy przed chemicznym uszkodzeniem wątroby.

Lwia grzywa zmniejszyła uszkodzenie wątroby spowodowane ostrą ekspozycją na alkohol u myszy, zmniejszając poziomy ALT, AST i MDA we krwi

12) ZMĘCZENIE

U myszy lwia grzywa wydłużyła wyczerpujący czas pływania, zwiększyła zawartość glikogenu tkankowego i aktywność enzymów antyoksydacyjnych oraz obniżyła parametry biochemiczne związane ze zmęczeniem, w tym kwas mlekowy we krwi, azot mocznikowy i dialdehyd malonowy.

13) STARZENIE SIĘ

Lipofuscyna jest produktem ubocznym metabolizmu starzenia się ludzi i zwierząt. Stale gromadzi się w miarę starzenia się komórek, przyczyniając się do atrofii komórek (wyniszczenia). Zarówno u myszy, jak i much, polisacharydy z grzywy lwa znacząco zmniejszały zawartość lipofuscyny.

Z drugiej strony dysmutaza ponadtlenkowa (enzym, który przekształca reaktywne formy tlenu O- w tlen lub O2) znacznie spada wraz z wiekiem. Polisacharydy sosny sojowej zwiększały aktywność dysmutazy ponadtlenkowej w mózgu i wątrobie zwierząt.

Lwia grzywa zmniejszyła również markery starzenia w hodowlach ludzkich komórek.

Starzenie się skóry

Lwia grzywa działa przeciwstarzeniowo na skórę. Polisacharydy znajdujące się w tym grzybie wzmacniają aktywność enzymów przeciwutleniających i zwiększają poziom kolagenu w starzejącej się skórze szczura

14) GĘSTOŚĆ KOŚCI

Polisacharydy z grzywy lwa poprawiły gęstość kości i wytrzymałość kości u szczurów.

Ponadto związki jeżowatej grzywy hamowały produkcję osteoklastów, komórek rozkładających tkankę kostną w laboratorium

15) RYTM OKOŁODOBOWY

Wyciągi z grzywy lwa zmniejszały stan czuwania pod koniec fazy aktywnej u myszy. Ponadto niektóre składniki lwiej grzywy mogą przyspieszyć cykl snu i czuwania.

Dlatego badacze mogą zbadać potencjał lwiej grzywy w przypadku stanów z zaburzeniami zegara okołodobowego, takich jak demencja, choroba Alzheimera i zaburzenie opóźnionej fazy snu 

16) DZIAŁANIE PRZECIWWIRUSOWE

Lektyna znajdująca się w grzywie lwa hamuje aktywność odwrotnej transkryptazy HIV-1, która jest ważna dla replikacji wirusa HIV

17) DZIAŁANIE PRZECIWUTLENIAJĄCE

Lwia grzywa ma właściwości przeciwutleniające; gotowany wywar z grzyba miał aktywność przeciwutleniającą w naczyniu, która była o około 17% tak silna jak kwercetyna.

Potencjalne zastosowania tej aktywności przeciwutleniającej są obecnie niejasne.

BADANIA NAD RAKIEM

Już w 1992 roku badania wykazały, że składniki lwiej grzywy wykazywały działanie przeciwnowotworowe w badaniach na zwierzętach. Składniki te przedłużały długowieczność i zmniejszały śmiertelność zwierzęcych żywicieli.

Lwia grzywa promuje odpowiedź Th1, która jest ważna w walce z nowotworami.

Polisacharydy jeżowca aktywują także makrofagi, które biorą udział w obronie przed komórkami nowotworowymi.

Lwia grzywa hamuje przepływ krwi do komórek nowotworowych i migrację komórek nowotworowych do innych narządów (przerzuty). U myszy ekstrakty z grzywy lwa indukowały śmierć komórek nowotworowych i hamowały przerzuty do płuc.

Naukowcy badają obecnie wpływ lwiej grzywy na kilka określonych typów komórek nowotworowych, w tym:

Białaczka (rak krwi)

Rak wątroby

Rak jelita grubego

Rak żołądka

Rak piersi

BEZPIECZEŃSTWO I DZIAŁANIE NIEPOŻĄDANE

Lwia grzywa to grzyb jadalny, który jest uważany za stosunkowo bezpieczny, gdy jest gotowany i spożywany w niewielkich ilościach. Obecnie nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania ekstraktów z grzywy lwa.

Natomiast u ludzi zarejestrowano jeden przypadek alergicznego kontaktowego zapalenia skóry oraz jeden przypadek ostrej niewydolności oddechowej związanej z tym grzybem.

Nie ma również bezpiecznej i skutecznej dawki lwiej grzywy, ponieważ nie przeprowadzono wystarczająco silnego badania klinicznego, aby ją znaleźć. Porozmawiaj ze swoim lekarzem przed użyciem suplementów z lwiej grzywy.