Setipiprant (ACT-129968)

SETIPIPRANT - CO TO JEST?

Setipiprant jest antagonistą receptora 2 prostaglandyny D2 (DP2). Receptor ten jest odpowiedzialny za wiązanie i odpowiadanie na niektóre prostaglandyny, zwłaszcza PGD2. Ta prostaglandyna została powiązana z różnymi reakcjami patologicznymi, w tym związanymi z alergiami, astmą i stanami zapalnymi.

Początkowo został opracowany w kierunku alergicznego nieżytu nosa, ale ostatnie odkrycia związane z wypadaniem włosów uczyniły go lepszym kandydatem do odwrócenia utraty włosów.

MECHANIZM DZIAŁANIA

ASTMA/ALERGIA

Ponieważ uważa się, że setipiprant zakłóca receptory, o których wiadomo, że przyczyniają się do alergii/odpowiedzi alergicznych, lek został najpierw przetestowany pod kątem alergii i astmy.

W badaniach klinicznych lek zachowywał się całkiem dobrze w leczeniu wywołanych alergenami odpowiedzi dróg oddechowych u pacjentów z astmą. Był również dobrze tolerowany przez uczestników. Jednak jego wyniki były zbliżone do wyników leków już obecnych na rynku, więc dalsze badania zostały przerwane.

WYPADANIE WŁOSÓW

W 2012 roku naukowcy odkryli powiązanie między receptorem PGD2 a wypadaniem włosów. Dokładniej, ten receptor jest obserwowany na wysokim poziomie w skórze głowy mężczyzn, u których zdiagnozowano łysienie androgenowe (AGA).

AGA (łysienie typu męskiego) jest najczęstszą przyczyną wypadania włosów u mężczyzn, chociaż występuje również u kobiet (wypadanie włosów typu żeńskiego). Uważa się, że jest to spowodowane wrażliwością na DHT, który jest hormonem androgenowym, który przyłącza się do mieszków włosowych i prowadzi do stanu zapalnego i podrażnienia.

Nieleczony stan zapalny powoduje miniaturyzację mieszków włosowych. Może to prowadzić do łysienia. Ale gdzie dokładnie pasuje DHT?

Wiadomo, że PGD2 jest wytwarzany z syntazy PGD2, enzymu. A poziomy syntazy PGD2 są zwiększone o DHT. Wraz ze wzrostem PGD2 wyzwalany jest receptor PGD2 na skórze głowy, co powoduje stan zapalny.

Według naukowców setipiprant wkracza, zanim PGD2 przyłączy się do receptorów, a tym samym zapobiega aktywacji receptorów, a w efekcie wypadaniu włosów.

Wraz z odkryciem możliwego połączenia z receptorami PGD2, lek został nabyty przez Kythera, a próby rozpoczęły się testowaniem wpływu setipiprantu na wypadanie włosów.

AKTYWNOŚĆ BIOLOGICZNA 

Setipiprant jest dostępnym doustnie, selektywnym antagonistą CRTH2. CRTH2 jest receptorem sprzężonym z białkiem G dla PGD2. Wartość IC50: 6,0 nM Cel: PGD2 in vitro: Setipiprant jest dostępnym doustnie, selektywnym antagonistą CRTH2 (cząsteczka homologiczna do receptora chemoatraktantu eksprymowana na komórkach pomocniczych T [Th]-2). CRTH2 jest receptorem sprzężonym z białkiem G dla prostaglandyny (PGD2). PGD2 jest wytwarzany przez komórki tuczne i jest kluczowym mediatorem w różnych chorobach zapalnych, w tym alergii i astmie. Wiązanie PGD2 z CRTH2, które ulegają ekspresji na powierzchni komórek krwiopochodnych, indukuje chemotaksję komórek Th2, bazofilów i eozynofili oraz stymuluje uwalnianie cytokin z tych komórek. Zatem antagonizm receptorów CRTH2 jest uważany za obiecujący cel terapeutyczny dla różnych chorób alergicznych i astmy.

BADANIA KLINICZNE

1. Badania fazy 2 i fazy 3 dotyczące setipiprantu w alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa.

FAZA 2

Badanie to zostało przeprowadzone w siedmiu ośrodkach w Teksasie podczas sezonu pylenia Mountain Cedar. W jej skład weszły zarówno osoby dorosłe, jak i osoby starsze (w wieku od 18 do 70 lat). Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej: placebo, setipiprant w dawkach 100 mg dwa razy na dobę, 500 mg dwa razy na dobę, 1000 mg dwa razy na dobę. lub 1000 mg raz dziennie lub cetyryzyna 10 mg raz dziennie (aktywne odniesienie).

Po rozpoczęciu próby włączono łącznie 579 uczestników. W grupie leczonej było 96-98 uczestników, a 577 ukończyło badanie.

Jak pokazano powyżej, dzienny wskaźnik nasilenia objawów ze strony nosa (DNSS) stale się zmniejszał, gdy był leczony setipiprantem.

FAZA 3

Badanie to zostało podobnie przeprowadzone w siedmiu ośrodkach w Teksasie podczas sezonu pylenia Mountain Cedar. Składał się z młodzieży, dorosłych i osób starszych (w wieku od 12 do 76 lat). Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy: placebo, setipiprant 1000 mg raz na dobę lub cetyryzyna 10 mg raz na dobę.

Do badania włączono łącznie 630 uczestników. W każdej leczonej grupie było 210 uczestników, a 604 ukończyło badanie.

Podobnie jak w poprzednim badaniu, cetyryzyna skuteczniej zmniejszała DNSS. Co ciekawe, wyniki setipiprantu były podobne do wyników placebo.

Jest to prawdopodobnie spowodowane zmniejszoną dawką, ponieważ poprzednie badanie obejmowało uczestników, którzy przyjmowali setipiprant dwa razy dziennie (w przeciwieństwie do tego badania raz dziennie).

CO MÓWIĄ NAM WYNIKI?

Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że setipiprant jest przydatny w leczeniu objawów związanych z sezonowym alergicznym nieżytem nosa. Takie objawy to zatkany nos, katar, swędzenie nosa i kichanie.

Objawy te są zgodne z reakcją alergiczną, która powoduje stan zapalny w obrębie zatok. Wykazano, że setipiprant zmniejsza stan zapalny, co może być przydatne w leczeniu wypadania włosów.

Badanie fazy 2A nad Setipiprantem na wypadanie włosów

Celem badania jest „ocena bezpieczeństwa, tolerancji i skuteczności doustnego podawania setipiprantu w tabletkach 1000 mg dwa razy dziennie”.

Uczestnicy

To konkretne badanie obejmuje 169 aktywnych uczestników, u których zdiagnozowano AGA. Wszyscy uczestnicy to mężczyźni, w wieku od 18 do 49 lat.

Aby dodatkowo zapewnić, że uczestnicy są na równi, są to kryteria włączenia i wykluczenia określone przez naukowców.

Kryteria przyjęcia:

Diagnoza AGA

Uczestnicy muszą zgodzić się na utrzymanie aktualnej rutyny pielęgnacji włosów i powstrzymać się od tkania, koloryzacji/farbowania i wszelkich zabiegów na wypadanie włosów niezwiązanych z badaniem.

Kryteria wyłączenia:

Historia wypadania włosów bez AGA.

Zbliznowacenie skóry głowy.

Stany lub choroby skóry głowy, włosów lub łodygi włosa.

Stosowanie produktów w ciągu 6 miesięcy od badania, które były używane nieprzerwanie przez 1 miesiąc, co może mieć wpływ na wzrost włosów.

Tkanie włosów w ciągu 6 miesięcy.

Stosowanie farb/farb do włosów w ciągu 6 miesięcy.

Chociaż powyższe może wydawać się restrykcyjne, te kryteria zapewniają, że wyniki są tak dokładne, jak to możliwe.

Metody

To badanie interwencyjne składa się z dwóch ramion: eksperymentalnego (setipiprant) i placebo.

Grupa eksperymentalna będzie przyjmować 1000 mg setipiprantu (dwie tabletki 500 mg) dwa razy dziennie w 12-godzinnych odstępach przez okres 24 tygodni.

Grupa placebo będzie przyjmować dwie tabletki placebo dwa razy dziennie w 12-godzinnych odstępach przez okres 24 tygodni.

Badanie jest poczwórnie zamaskowane, co oznacza, że uczestnicy, świadczeniodawcy, badacze i oceniający wyniki nie wiedzą, którzy pacjenci należą do której grupy. Pomaga to w utrzymaniu bezstronnych wyników.

Wyniki

W tej chwili proces nadal trwa. W związku z tym nie zgłoszono żadnych wyników. Jednak naukowcy będą przyglądać się dwóm głównym wynikom, aby określić skuteczność. Oni są:

Zmiana w stosunku do wartości wyjściowej w obszarze docelowym liczba włosów w obszarze 1 cm^2

Samoocena podmiotu dotycząca zmiany wzrostu włosów na skórze głowy

Chociaż być może nie jest to najdokładniejszy z pomiarów wyników, jest to tylko badanie fazy II i zakładając dobre wyniki, zostaną przeprowadzone dalsze badania z bardziej precyzyjnymi pomiarami.

SKUTKI UBOCZNE

Chociaż pełny wpływ setipiprantu na wypadanie włosów jest wciąż nieznany, poprzednie badania rzuciły pewne światło na możliwe działania niepożądane.

Badania, które koncentrowały się na setipiprancie jako leczeniu alergicznego nieżytu nosa i astmy, wykazały skutki uboczne, takie jak:

Suchość w ustach

Mdłości

Senność

Podwyższenie enzymów wątrobowych

Lęk

U jednego pacjenta w czasie badania rozwinęła się kamica żółciowa (kamienie żółciowe). Może to być bezpośrednio związane z setipiprantem (ponieważ wykazano, że wpływa na enzymy wątrobowe).

Ponieważ PGD2 jest hamowany przez setipiprant, mogą wystąpić pewne skutki uboczne związane z jego stosowaniem.

Jeden z takich efektów może mieć charakter seksualny, ponieważ PGD2 odgrywa główną rolę w rozwoju płciowym mężczyzn. Wiadomo również, że ta prostaglandyna jest związana z rozszerzeniem naczyń krwionośnych (co ma kluczowe znaczenie dla osób cierpiących na wypadanie włosów) i przyciąganiem neutrofili (białych krwinek, które odgrywają kluczową rolę w układzie odpornościowym).

Interesujące będzie zobaczyć, jakie są długoterminowe skutki setipiprantu (zwłaszcza u mężczyzn) i czy są one podobne do finasterydu, czy nie.

Miejscowa forma setipiprantu może zmniejszyć te efekty, ale konieczne są dalsze badania.

Jak wykazały najwcześniejsze badania, setipiprant jest stosunkowo bezpieczny. Nie było wzmianki o poważnych skutkach ubocznych. Jednak tylko dzięki badaniom na większą skalę możemy naprawdę zrozumieć wpływ leku na ludzi.

SETIPIPRANT DOUSTNY A DOMIEJSCOWY

Leczenie miejscowe nie jest rzadkością, jeśli chodzi o leczenie wypadania włosów, a w niektórych przypadkach leczenie miejscowe może zmniejszyć skutki uboczne związane z dawkowaniem doustnym. Uważa się, że tak jest w przypadku miejscowego finasterydu, w którym nadal trwają testy.

Jednak nie wszystkie leki doustne można stosować miejscowo. Dzieje się tak z różnych powodów, z których jednym jest okres przydatności do spożycia.

W powyższych badaniach wykazano, że setipiprant jest najskuteczniejszy, gdy jest przyjmowany dwa razy dziennie w 12-godzinnych odstępach. Powodem tego jest to, że setipiprant musi być stale obecny w organizmie, w przeciwnym razie lek nie będzie tak skuteczny.

To mówi nam jedną bardzo ważną rzecz o leku, a mianowicie, że ma 12-godzinny okres trwałości. Oznacza to, że lek jest metabolizowany przez organizm w ciągu 12 godzin od podania i tylko przy przyjmowaniu go w 12-godzinnych odstępach pozostanie skuteczny.

Nie wyklucza to miejscowych zastosowań setipiprantu, ale zmniejsza prawdopodobieństwo ich skuteczności. W końcu nakładanie czegoś miejscowo dwa razy dziennie to dużo więcej pracy niż zwykłe przyjmowanie dawki doustnej.

SETIPIPRANT A FINASTERYD

Nie ma wątpliwości, że setipiprant i finasteryd mają podobny cel końcowy, a to ma zapobiegać wypadaniu włosów. Ale jak różne są ich mechanizmy i co jest lepsze?

Jeśli myślisz o procesie wypadania włosów jako osi czasu, to finasteryd ingeruje w ten proces znacznie wcześniej. Czyli hamuje ekspresję 5-alfa-reduktazy (5AR), która odpowiada za produkcję DHT. W ten sposób mniej receptorów androgenowych jest aktywowanych na skórze głowy, a produkcja PGD2 zostaje spowolniona lub nawet zatrzymana.

Jednak Setipiprant umożliwia 5AR tworzenie DHT, a proces trwa do momentu, gdy do gry wejdzie PGD2. To wtedy lek interferuje, zapobiegając aktywacji receptorów PGD2 (co jest zasadniczo ostatnim etapem).

Setipiprant + Finasteryd: skuteczniejsza metoda leczenia?

Jak już wspomniano, finasteryd jest lekiem powszechnie stosowanym w leczeniu wypadania włosów. Działa podobnie do setipiprantu, z kilkoma różnicami. Czy to oznacza, że oba leki można stosować razem, aby zapewnić lepsze wyniki?

W teorii jest to możliwe. Ponieważ działają one oddzielnymi ścieżkami, byłoby to jak przyjęcie podwójnego podejścia do zapobiegania wypadaniu włosów. Może to jednak prowadzić do nieprzyjemnych skutków ubocznych.

Ponieważ finasteryd hamuje 5AR i obniża poziom DHT, ma liczne skutki uboczne. Obejmują one:

Strata libido

Trudne osiągnięcie/utrzymanie erekcji

Zmniejszona objętość wytrysku

Depresja

Lęk

Zmęczenie

Oznacza to, że stosowanie go razem z setipiprantem może pomóc w zwiększeniu wyników, ale może również prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych. I niestety niektóre z nich mogą być nawet długotrwałe.

SETIPIPRANT A MINOXIDIL

Jeśli setipiprant i finasteryd mogą być prawdopodobnie stosowane razem, co z setipiprantem i minoksydylem? W końcu one również działają różnymi drogami, aby walczyć z wypadaniem włosów.

Chociaż dokładny mechanizm nie jest znany, uważa się, że minoksydyl działa poprzez zwiększenie krążenia krwi w skórze głowy. Może również wydłużyć długość fazy anagenowej, chociaż nie ma nic na poparcie tego twierdzenia.

ZasadnIczo minoksydyl umożliwia rozwój mieszków włosowych pomimo obecności DHT.

Z drugiej strony, setipiprant działa poprzez hamowanie receptorów PGD2 mieszków włosowych, których wzrost u mężczyzn z AGA został ostatnio wykazany.

Teoretycznie oba leki można stosować razem, aby uzyskać lepsze wyniki. Chociaż mogą wystąpić pewne komplikacje.

Przede wszystkim zarówno setipiprant, jak i minoksydyl są znanymi środkami rozszerzającymi naczynia krwionośne. Używanie obu może prowadzić do niebezpiecznie niskiego poziomu ciśnienia krwi, ponieważ im bardziej rozszerzone naczynia krwionośne, tym niższe ciśnienie.

W przyszłości mogą być próby, które badają działanie zarówno setipiprantu, jak i minoksydylu (jak spodziewam się, że będzie z setipiprantem i finasterydem), chociaż najlepiej poczekać, aż wyniki zostaną opublikowane.

PRODUKT NIE DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Powyższe badania mają charakter typowo informacyjny oraz były wykonawane z udziałem róznych partii substancji, innych niż dostępny w ofercie sklepu. Dlatego tez nie można ich traktować jako wiarygodne źródło informacji na temat produktu dostępnego w naszej sprzedaży oraz sugestię co do jego spożywania. Informacje zawarte w opisach nie są zatwierdzone przez GIF, GIS oraz EFSA i nie mają na celu leczenia, diagnozowania lub zapobiegania jakiejkolwiek chorobie.