Orotan litu

LIT -CO TO JEST?

Lit jest klasyfikowany jako niezbędny mikroskładnik odżywczy, co oznacza, że wszyscy ludzie potrzebują go w małych dawkach dla dobrego zdrowia.

Węglan litu jest zwykle stosowany w dużych dawkach i wymaga recepty lekarskiej oraz dokładnego monitorowania poziomu litu we krwi.

Lit na receptę (węglan litu) jest skuteczny w leczeniu dwubiegunowym i prawdopodobnie skuteczny w depresji, ADHD i schizofrenii

Lit przypuszczalnie wykazuje działanie ochronne na mózg

Postawiono hipotezę, że śladowe ilości litu mogą potencjalnie pomóc w zapobieganiu zaburzeniom psychicznym oraz redukować agresję i impulsywność

Niskie dawki są w pewnym stopniu badane w przypadku depresji, a niektóre wczesne dowody sugerują potencjalną skuteczność

Trwające badania obecnie badają potencjalny wpływ litu na naprawę komórkową, neurogenezę i ogólną długość życia.

POTENCJALNE KORZYŚCI

1. CHOROBA DWUBIEGUNOWA

Lekarze od dawna wiedzą, że lit działa jak stabilizator nastroju. Jest to jeden z najstarszych leków stosowanych w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej i do dziś jest preferowanym sposobem leczenia tej choroby

Lit jest zatwierdzony przez FDA do stosowania w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Wykorzystywany jest w leczeniu ostrej manii lub depresji u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową, a także w zapobieganiu nawrotom epizodów maniakalnych.

Jeśli masz chorobę afektywną dwubiegunową, Twój lekarz będzie miał na celu bardzo konkretny poziom litu we krwi. Ten „normalny poziom” litu (lepiej znany jako „poziom terapeutyczny”) jest dokładnie określany i obliczany przez lekarzy, aby zapewnić ulgę w objawach, jednocześnie minimalizując możliwość wystąpienia negatywnych skutków ubocznych.

2. DEPRESJA

Chociaż nie jest oficjalnie zatwierdzony przez FDA do tego zastosowania medycznego, niektóre dowody sugerują, że jest skuteczny u niektórych pacjentów z pewnymi postaciami depresji. Jednak inne leki przeciwdepresyjne są zazwyczaj przepisywane przed wypróbowaniem leczenia litem (innymi słowy, lit stosuje się tylko u pacjentów, u których nie udało się skutecznie zareagować na bardziej konwencjonalne formy leczenia przeciwdepresyjnego).

Ponadto lit jest czasami „dodawany” do leczenia wraz z bardziej konwencjonalnymi lekami przeciwdepresyjnymi (takimi jak SSRI). Jednak dowody na poparcie tych „połączonych zastosowań” są mieszane.

Jedna metaanaliza badań klinicznych wykazała, że lit na receptę nie pomógł znacząco w zapobieganiu samobójstwom u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową lub depresją w porównaniu z placebo. Jednak gdy autorzy zrewidowali dane, aby wykluczyć jedno badanie o szczególnie niskiej jakości, zasugerowali, że lit może ostatecznie zmniejszyć ryzyko samobójstwa lepiej niż placebo.

Dwie inne metaanalizy sugerują, że dodanie litu do niektórych rodzajów leków przeciwdepresyjnych („trójpierścieniowych” i „drugiej generacji”, takich jak dezypramina, wenlafaksyna, trazodon i bupropion) może pomóc złagodzić objawy depresji u niektórych pacjentów.

3. ADHD

Niektóre wczesne badania kliniczne sugerują, że lit na receptę może zmniejszać zachowania impulsywno-agresywne związane z ADHD. Jednak naukowcy zadbali o to, aby lit powinien być stosowany tylko wtedy, gdy inne leki zostały wypróbowane i nie zadziałały. Potrzebne są dodatkowe badania na dużą skalę.

4. SCHIZOFRENIA

Lit jest czasami dodawany do leków przeciwpsychotycznych w leczeniu schizofrenii (znanych również jako leczenie „dodatkowe” lub „wspomagane”).

Chociaż niektóre dowody przemawiają za tym wnioskiem, powszechnie uważa się, że lit nie powinien być stosowany jako jedyny lek u tych pacjentów.

Niektóre badania kliniczne sugerują, że to dodatkowe podejście może poprawić objawy u osób, którym przepisano leki przeciwpsychotyczne „pierwszej generacji” (takie jak chlorpromazyna, haloperidol i flufenazyna). Dodatkowe badania sugerują, że litu nie należy dodawać do leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji (takich jak risperidon, olanzapina i klozapina).

Dostępne badania dotyczące augmentacji litem mają kilka ograniczeń. Uzasadnione są większe, lepiej zaprojektowane badania kliniczne.

NISKIE DAWKI LITU - POTENCJALNE KORZYŚCI

1. DEPRESJA

Niektóre wczesne badania sugerują, że dodanie „niskich” dawek litu może również mieć wpływ na leczenie depresji, chociaż obecnie brakuje odpowiednich badań klinicznych na pełną skalę.

W jednym badaniu przebadano 51 pacjentów z depresją, którzy nie zareagowali na leczenie wenlafaksyną (powszechnie przepisywany lek przeciwdepresyjny). Gdy do normalnego leczenia wenlafaksyną dodano małą dawkę litu, około połowa pacjentów zgłosiła poprawę objawów.

Chociaż to wczesne odkrycie jest obiecujące, nadal będzie potrzebne znacznie więcej badań, aby zweryfikować i rozszerzyć te wczesne raporty.

2. PREWENCJA DEMENCJI

Po przetestowaniu „mikrodawek” litu brazylijski zespół badawczy zbadał subterapeutyczny lit w randomizowanym, kontrolowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą u 45 pacjentów z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi (MCI). Stwierdzono, że subterapeutyczny lit opóźnia progresję MCI w otępienie w ciągu rocznego okresu badanego leczenia

Pacjenci otrzymywali dziennie 150-600 mg węglanu litu. Dawkę dostosowywano („miareczkowano”), aby powodować „subterapeutyczne” stężenie litu we krwi (0,25–0,5 mmol/l).

Jednak te ustalenia nigdy nie zostały powtórzone. Uzasadnione są wieloośrodkowe badania na dużą skalę.

3. BÓLE GŁOWY

W jednym przeglądzie wielu wstępnych badań na małą skalę stwierdzono, że lit może zmniejszać nasilenie klasterowych bólów głowy – rzadkiego, ale ciężkiego rodzaju bólu głowy. Stwierdzono, że subterapeutyczne poziomy litu (0,4 do 1,0 mmol/L we krwi) łagodzą objawy u wielu badanych pacjentów

Według jednej z teorii lit może również pomóc w hipnicznych bólach głowy (czasami nazywanych „budzikowymi bólami głowy”). Ten rzadki rodzaj bólu głowy zwykle dotyka osoby starsze, budząc je ze snu mniej więcej o tej samej porze każdej nocy.

4. PLĄSAWICA HUNTINGTONA

Niektórzy lekarze przepisują niskie dawki litu „poza wskazaniami” w chorobie Huntingtona, chociaż obecnie nie ma wystarczających danych klinicznych, aby poprzeć tę praktykę. Opiera się głównie na doświadczeniu klinicznym. Potrzebne są badania na ludziach.

Jedna seria studiów przypadku wykazała, że mała dawka litu (150 mg) poprawiła objawy ruchowe i behawioralne u 3 pacjentów z chorobą Huntingtona. Nie możemy jednak wyciągnąć żadnych wniosków na temat skuteczności lub bezpieczeństwa z kilku ograniczonych przypadków: potrzebne są badania kliniczne na dużą skalę

Obecnie opracowywany jest jeden niskodawkowy preparat litu do leczenia choroby Huntingtona. Wstępne badania na zwierzętach sugerują, że ten nowy lek może poprawić funkcje motoryczne i zapobiegać śmierci komórek mózgowych, chociaż wciąż brakuje danych klinicznych.

5. PREWENCJA SAMOBÓJSTW

Lit może mieć wyjątkowy wpływ na zachowania samobójcze. Ograniczone dowody sugerują, że lit na receptę zmniejsza ryzyko samobójstwa u osób z zaburzeniami nastroju lepiej niż niektóre leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne

Niektórzy naukowcy uważają, że niskie dawki litu mogą również zmniejszyć liczbę samobójstw, ale brakuje odpowiednich badań klinicznych. Niemniej jednak niektóre badania epidemiologiczne wykazały potencjalny związek między śladowymi ilościami litu w wodach gruntowych a niższymi wskaźnikami samobójstw.

Wyższy poziom litu w publicznej wodzie pitnej jest również powiązany z niższymi wskaźnikami samobójstw, zgodnie z innym badaniem obejmującym próbki wody z 226 hrabstw w Teksasie.

Podobny związek między poziomem litu a wskaźnikami samobójstw odnotowano w wielu krajach, w tym w Japonii, Włoszech, Litwie i Grecji.

Jednak 22-letnie badanie przeprowadzone na blisko 4 milionach dorosłych w Danii nie wykazało związku między litem a ryzykiem samobójstwa. Autorzy zasugerowali, że można to wytłumaczyć niskim średnim poziomem litu w wodzie pitnej w Danii, który wynosił około 12 mikrogramów na litr. Potrzebne są dalsze badania na dużą skalę.

6. ZACHOWANIA PRZESTĘPCZE

Oto najbardziej intrygująca część: wydaje się, że lit sprawia, że ​​ludzie stają się bardziej „łagodzeni” i „bezproblemowi” – ​​to znaczy naukowcy podejrzewają, że zmniejsza on prawdopodobieństwo zachowań, które mogą doprowadzić ich do więzienia. Z drugiej strony niedobór litu został powiązany ze zwiększoną agresją i agresywnym zachowaniem

Jednak związek między litem a agresją jest nadal czysto hipotetyczny. Nie zostało to udowodnione w odpowiednich badaniach na ludziach.

To sprawia, że ​​ludzie się zastanawiają: czy społeczności ludzi bardziej pokojowych, mniej agresywnych, mniej impulsywnych i szczęśliwszych na całym świecie mają więcej litu w wodzie i jedzeniu? Oczywiście wiemy, że to nie może być takie proste: ale lit i tak może okazać się przynajmniej częścią równania.

Dla niektórych może to zabrzmieć głupio, ale badania wskazują na potencjalny związek między litem a zachowaniem przestępczym.

Niektórzy badacze twierdzą, że obszary o wyższym stężeniu litu w wodzie pitnej mają niższy wskaźnik zabójstw, gwałtów i kradzieży. Jest to zgodne z badaniem obejmującym 9-letnie dane z 27 hrabstw w Teksasie

Podobne wyniki uzyskano w badaniu przeprowadzonym w Grecji. Miasta o wyższym poziomie litu w publicznej sieci wodociągowej również wydawały się mieć niższe wskaźniki zabójstw, gwałtów i nadużywania narkotyków.

Co może wyjaśnić ten link?

Związek między niskim poziomem litu a zachowaniem przestępczym nie jest w pełni zrozumiały, ale naukowcy stawiają hipotezę, że zdolność litu do poprawy kontroli impulsów może odgrywać pewną rolę.

7. PREWENCJA DEFICYTÓW KOGNITYWNYCH

W badaniu przeprowadzonym w Danii na dużą skalę porównano próbki wody pitnej od ponad 800 000 osób. Badanie to wykazało, że osoby pijące wodę z większą ilością litu wykazywały stosunkowo mniejsze wskaźniki demencji (w porównaniu do osób, których woda pitna zawierała mniej litu).

Wyższy poziom litu w wodzie pitnej jest również powiązany z niższym ryzykiem zgonu u pacjentów z chorobą Alzheimera, zgodnie z innym badaniem obejmującym próbki wody z 234 hrabstw w Teksasie.

Pierwsze badanie brazylijskiego zespołu naukowców zainteresowanych kognitywnymi skutkami litu dotyczyło „mikrodawek” litu. Używali 300 mikrogramów litu pierwiastkowego dziennie przez 15 miesięcy, co stanowi około 1,5 mg węglanu litu — to 100 razy mniej niż leczenie „niską dawką litu”. Poinformowali, że ta mikrodawka może być związana ze zmniejszonymi zaburzeniami funkcji poznawczych u pacjentów z chorobą Alzheimera

Jednak wiele osób skrytykowało to badanie, nazywając je „szkicowymi” i odrzucając je jako niewiarygodne. Jednak podstawy niektórych z tych zarzutów są niejasne. To badanie nie wydaje się mieć żadnych poważnych wad metodologicznych: na przykład było kontrolowane placebo i podwójnie ślepe. Miał jednak pewne mniejsze i subtelniejsze ograniczenia, które spowodowały, że inni naukowcy sceptycznie podchodzili do jego wyników.

Ze względu na ten sceptycyzm brazylijski zespół badawczy musiał cofnąć się i wskazać potencjalne mechanizmy zapobiegania demencji mikrodawek litu u zwierząt. Zgodnie z tymi badaniami sugerowali, że lit może działać chroniąc komórki mózgowe przed uszkodzeniem, a także prawdopodobnie zwiększając poziom BDNF.

Jednak mechanizmy te zostały pokazane tylko u zwierząt, więc pozostaje niejasne, czy te efekty lub mechanizmy byłyby podobne u pacjentów.

Do tej pory nie przeprowadzono żadnych innych badań klinicznych, a więc będzie potrzebne znacznie więcej dodatkowych badań, aby potwierdzić, czy lit ma jakiekolwiek znaczące potencjalne działanie terapeutyczne w zaburzeniach neurodegeneracyjnych.

8. ALKOHOLIZM

W jednym starym badaniu, opublikowanym w 1982 roku, 42 alkoholików leczono 150 mg orotanu litu dziennie przez co najmniej 6 miesięcy. Autorzy stwierdzili, że około 1/3 pacjentów przeszła 1-3 lata bez nawrotów, a jedna czwarta z nich przeszła 3-10 lat bez nawrotów

To samo badanie wykazało pewne łagodne skutki uboczne, w tym osłabienie mięśni, utratę apetytu i łagodną apatię. Jednak mówiono, że zniknęły one, gdy suplement był podawany rzadziej.

Jednak te wczesne wyniki nigdy nie zostały powtórzone w żadnych dalszych badaniach, więc nie można wyciągnąć jednoznacznych wniosków, dopóki nie będzie dostępnych znacznie więcej dodatkowych badań.

9. PREWENCJA CHORÓB PSYCHICZNYCH

Jako lek na receptę lit jest stosowany w leczeniu kilku schorzeń psychicznych, w tym choroby afektywnej dwubiegunowej, depresji i schizofrenii.

Rzekome korzyści z suplementacji litu na zdrowie psychiczne nie są jednak jasne. Stare i niewiarygodne doniesienia sugerują, że może to pomóc w zapobieganiu niektórym zaburzeniom psychicznym. Jednak nie są dostępne żadne właściwe, współczesne wersje próbne

Jedno ciekawe zjawisko ma ponad sto lat wstecz. Jest znany jako „szalone wody” Teksasu.

Pamiętaj jednak, że ta historia jest czysto anegdotyczna:

Podczas gdy wiele źródeł mineralnych zawiera lit, Mineral Wells w Teksasie zasłynęła jako „szalona woda”. Teksas miał wiele kurortów z wodą mineralną w XIX wieku; i tysiące „szalonych” ludzi i osób z różnymi przewlekłymi problemami zdrowotnymi podróżowało do tych źródeł, aby uzyskać „uzdrawiające korzyści z litu”. Inni zgłaszali dobry stan zdrowia już z powodu mieszkania w pobliżu.

Jest też jeden anegdotyczny przypadek z Francji z lat 30. XX wieku. Francuski lekarz dr Reyss-Brion wspomina, że ​​preparat o nazwie „Dr. Gustin’s Lithium” był szczególnie popularny w południowej Francji w tym czasie: „To po prostu z tego powodu, że w Marsylii nie ma wielu maniakalno-depresyjnych” – powiedział.

Tylko jedno niedawne badanie dostarcza nam częściowych wskazówek. Według jednej ankiety przeprowadzonej wśród ponad 3000 japońskich studentów, osoby z wyższym poziomem litu w lokalnej wodzie z kranu zgłaszały mniej objawów depresji. Jednak związek ten nie został potwierdzony przez dodatkowe badania kontrolne, co sugeruje, że to odnotowane odkrycie może nie być prawdziwe.

Pomijając anegdoty, wciąż brakuje twardych dowodów na wpływ śladowych ilości litu na zapobieganie zaburzeniom psychicznym, takim jak depresja i choroba afektywna dwubiegunowa.

BADANIA NA ZWIERZĘTACH I LINIACH KOMÓRKOWYCH

1. WPŁYW NA DŁUGOŚĆ ŻYCIA

Wpływ litu na ogólną długowieczność u ludzi jest obecnie nieznany.

Jedno z badań w Teksasie wykazało związek między wyższymi śladowymi ilościami litu w wodzie z kranu a niższymi wskaźnikami zgonów z jakiejkolwiek przyczyny. Jednak żadne inne dotychczasowe badania na ludziach nie zajmowały się ani nie kontynuowały tego potencjalnego powiązania.

Według niektórych naukowców przyszłe badania powinny ustalić, czy lit może wydłużyć długość telomerów — małych białek, które pokrywają chromosomy zawierające DNA i które są szeroko zaangażowane w proces starzenia się człowieka

Im dłuższe telomery, tym więcej „wolnych” komórek musi się podzielić. Niektórzy badacze opisali długość telomerów jako coś w rodzaju piasku w górnej części klepsydry — im więcej ludzi ma, tym więcej „czasu” im zostało. To tylko jedna hipoteza — i nadal nie jest zweryfikowana.

Inni naukowcy twierdzą, że lit może poprawić obrót mitochondrialny, co utrzymuje zdrowe mitochondria. Jednak ten efekt odnotowano tylko w przypadku obleńców. Ponadto zdrowie mitochondriów zostało powiązane z długością życia tylko w kilku ograniczonych badaniach, więc związek ten pozostaje niepotwierdzony.

2. OCHRONA MÓZGU

Chociaż niektórzy zwolennicy online twierdzą, że niskie „suplementarne” dawki litu mogą pomóc chronić mózg, jak dotąd brakuje bezpośrednich dowodów na poparcie takich skutków u ludzi.

Wstępne doniesienia z kilku badań na zwierzętach mogą sugerować, że subterapeutyczny lit może potencjalnie blokować receptory NMDA, co teoretycznie może zapobiegać uszkodzeniom komórek spowodowanym nadmierną aktywnością glutaminianu (ekscytotoksyczność).

Nie wiadomo jednak, czy podobne mechanizmy mogą dotyczyć ludzi, więc efekt ten jest nadal w większości hipotetyczny.

Naukowcy badają również, czy lit hamuje GSK-3, enzym, który odgrywa kilka kluczowych ról w metabolizmie energetycznym, wzroście komórek i układzie odpornościowym. Nadaktywność GSK-3 została wstępnie powiązana z wieloma chorobami, w tym z chorobą afektywną dwubiegunową i chorobą Alzheimera. Zablokowanie GSK-3 mogłoby teoretycznie zapobiec śmierci komórek mózgowych (apoptozie), chociaż badania na ludziach musiałyby to potwierdzić.

Inne zespoły badawcze badają potencjalne skutki niskich dawek litu w zapobieganiu niektórym toksycznym skutkom narażenia na ołów.

3. WZROST I NAPRAWA KOMÓREK

Podstawowa nauka sugeruje, że prawidłowy rozwój i naprawa komórek zależy od litu, ale nie zostało to potwierdzone u ludzi.

Na przykład jedno badanie na szczurach na zwierzętach wykazało, że lit zwiększał stężenie BDNF, NGF i GDNF w całym mózgu. Związki te są powszechnie znane jako czynniki neurotroficzne, co oznacza, że ​​bezpośrednio stymulują wzrost mózgu i jego komórek.

Czynniki neurotroficzne zwiększają powstawanie nowych neuronów, teoretycznie pomagając „odrastać” mózg i naprawiać uszkodzenia mózgu. Narodziny nowych komórek mózgowych nazywa się neurogenezą, a niektórzy badacze uważają, że jest to ważne dla wyzdrowienia z choroby psychicznej.

Podobnie te czynniki neurotroficzne mogą również zwiększać neuroplastyczność, zdolność mózgu do tworzenia nowych połączeń i adaptacji przez całe życie.

Niemniej jednak potencjalny wpływ litu na czynniki neurotroficzne u ludzi pozostaje czysto spekulacyjny i nie został do tej pory bezpośrednio potwierdzony żadnymi badaniami naukowymi.

W badaniach nad komórkami ludzkimi bada się również, czy subterapeutyczne poziomy litu (0,2 mmol/L) mogą pomóc w zwiększeniu VEGF, innego rodzaju czynnika wzrostu, który wpływa na naczynia krwionośne. Może to hipotetycznie pomóc w naprawie naczyń krwionośnych po uszkodzeniu mózgu, takim jak udar, chociaż potrzeba będzie znacznie więcej badań, aby potwierdzić ten potencjalny efekt [56].

Czynniki wzrostu to nie jedyny obszar badań. Kilka badań sprawdza, czy lit stymuluje komórki macierzyste we krwi, mózgu i kościach, które są zaangażowane w naprawę tkanek po urazie.

Istnieją również zespoły badawcze badające wpływ litu na autofagię. „Autofagia” oznacza „samozjadanie” i jest biologicznie równoważna „detoksowi” z perspektywy komórkowej. Autofagia pobiera stary materiał komórkowy, przetwarza go i ponownie wykorzystuje komponenty. Uważa się, że proces ten odgrywa kluczową rolę w regeneracji starzejących się komórek i zapobieganiu chorobom — i dlatego uważa się, że proces ten jest kluczowym graczem w określaniu ogólnej długości życia i długowieczności.

4. INSULINOOPORNOŚĆ

Według niektórych bardzo wstępnych badań lit może poprawić transport glukozy i syntezę glikogenu u szczurów opornych na insulinę. Na podstawie tych wstępnych ustaleń autorzy powyższego badania zasugerowali dalsze badania litu u pacjentów z cukrzycą i insulinoopornością.

Niemniej jednak potencjalny wpływ litu na insulinooporność u ludzi pozostaje obecnie nieznany i niepotwierdzony.

5. ZDROWIE KOŚCI

Niektóre wczesne badania na zwierzętach sugerują, że lit może zmniejszać ryzyko złamań kości i promować wzrost kości. Jednak wpływ dodatkowych dawek litu na zdrowie kości u ludzi nie został jeszcze zbadany i potrzebne będą dalsze badania, zanim ten efekt zostanie potwierdzony.

Ograniczone badania na ludziach wykazały pewne korzyści dla zdrowia kości przy stosowaniu dawek litu na receptę. Potrzebne są dalsze badania.

6. AUTOIMMUNIZACJA I STANY ZAPALNE

Lit może wchodzić w interakcje z układem odpornościowym poprzez kilka różnych potencjalnych mechanizmów. Naukowcy badają obecnie, w jaki sposób lit może wpływać na następujące szlaki w komórkach lub zwierzętach:

Hamowanie GSK-3, które teoretycznie może zmniejszać autoimmunizację (stany, w których układ odpornościowy „atakuje” własne tkanki i narządy organizmu).

Zwiększa produkcję przeciwciał IgG i IgM, a także potencjalnie zmniejsza aktywność zapalnych prostaglandyn.

Tłumienie komórek Th1 i interferonu gamma (ale nie komórek Th17).

Niemniej jednak mechanizmy te były jak dotąd badane tylko na zwierzętach i komórkach i nie zostały jeszcze zbadane ani potwierdzone u ludzi.

7. SEN

Na podstawie kilku wstępnych badań na zwierzętach i komórkach niektórzy naukowcy sugerowali, że lit może mieć zauważalny wpływ na rytm dobowy („zegar główny”, który pomaga regulować sen, trawienie i inne ważne codzienne czynności i procesy).

W szczególności sugerowano, że lit „wydłuża” okres rytmu dobowego, co teoretycznie może pomóc w leczeniu niektórych problemów ze snem i innych problemów, które pojawiają się, gdy rytm dobowy jest „desynchronizowany” z jego normalnym 24-godzinnym cyklem .

W związku z tym niektórzy inni badacze obecnie badają, czy lit może pomóc w aktywacji różnych genów i białek zaangażowanych w cykl snu i czuwania, co może potencjalnie pomóc organizmowi pozostać „zsynchronizowanym” z cyklami dnia i nocy. Krótko mówiąc, może to wskazywać na potencjalną rolę litu w uwrażliwianiu ciała i mózgu na „zeitgebers” lub biologiczne wskazówki dotyczące pory dnia. Jednak te wczesne odkrycia nie zostały jeszcze potwierdzone u ludzi i nadal będzie potrzebne znacznie więcej badań, aby je zweryfikować i rozszerzyć.

Wreszcie, kilka badań klinicznych wykazało, że leki litowe mogą poprawić sen u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową. Jednak odkrycia te dotyczą tylko „wysokodawkowych” postaci farmaceutycznych litu – i nie wiadomo, czy mogą one również dotyczyć mniejszych dawek, „suplementarnych” postaci litu.